پاسخ به:بانک مقالات علوم محیطی
چهارشنبه 10 خرداد 1391 9:10 AM
9 : محيط شناسي بهار 1387; 34(45):73-84. |
تحليل تغييرات زماني و توزيع مكاني فضاهاي سبز شهري تهران در مقياس سيماي سرزمين |
پريور پرستو*,ياوري احمدرضا,ستوده احد |
* دانشگاه تهران |
شهر تهران با وسعتي در حدود 700 کيلومترمربع وجمعيتي حدود 8 ميليون نفر يکي ازآلوده ترين کلان شهرهاي دنياست ظرفيت پالايش و جذب آلاينده ها دراين شهر كاهش يافته است. رشد شهرنشيني باعث تخريب فضاهاي سبز به عنوان يکي از مهم ترين عوامل موثر در جذب و كاهش آلاينده ها شده است .به منظور احياي فضاهاي سبز شهري و بهبود عملكردهاي اكولوژيكي مرتبط با کيفيت هواي شهر، شناسايي و تحليل تغييرات زماني و توزيع مكاني فضاهاي سبز شهري ضروري است. در اين تحقيق براي شناسايي نحو ه تركيب و توزيع فضايي پوشش گياهي شهر تهران از نقشه هاي پوشش اراضي حاصل از تصاوير ماهواره اي لندست سالهاي 1381و 1367 و نقشه کاربري اراضي1:2000 استفاده شد و به كمك متريک هاي سيماي سرزمين(شامل (NP,MPS,MNN,CAP) وضعيت ترکيب و توزيع فضايي عناصر ساختار سيماي سرزمين و روند تغييرات آنها به صورت کمي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داده است كه فضاهاي سبز در شهر تهران از نظر نحوه تركيب و توزيع فضايي داراي شرايط مطلوبي نيستند و طي دوره زماني مورد مطالعه لکه هاي فضاي سبز از لحاظ وسعت، پيوستگي و ماهيت ترکيب و توزيع فضايي دچار روند تخريب شديدي بوده است ودر حال حاضر نيز شبکه موزاييک لکه هاي فضاي سبز شهري از وسعت و پيوستگي لازم براي ارايه خدمات اكولوژيكي به منظور بهبود كيفيت محيط زيست شهر تهران برخوردار نيست. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |