بانک مقالات علوم محیطی

يک راه حذف بيولوژيکي گوگرد، استفاده از باکتري هاست. بيشترين گونه هاي باکتريايي براي حذف ترکيبات گوگردي غير آلي، گونه هاي تيوباسيلوس فرواکسيدانس، تيوباسيلوس تيواکسيدانس و تيوباسيلوس اسيدوفيلوس هستند. براي بررسي نقش باکتري هاي مزوفيل تيوباسيلوس فرواکسيدانس و تيوباسيلوس تيواکسيدانس در حذف گوگرد از زغال، ابتدا نمونه زغال تجزيه و آزمايش هاي حذف گوگردي در کشت هاي خالص و مخلوط باکتري هاي تيوباسيلوس فرواکسيدانس و تيوباسيلوس تيواکسيدانس انجام شد. اکسيداسيون ميکربي پيريت که بيشترين منبع گوگرد غيرآلي در زغال است، يک فرآيند چند مرحله اي پيچيده است که سرعت اين فرآيند 1000 بار بيشتر از نوع شيميايي آن است. نتايج به دست آمده از استعمال باکتري ها نشان داد که کشت خالص تيوباسيلوس تيواکسيدانس در محيط بدون گوگرد عنصري 0.36 ميلي مولار و در محيط واجد گوگرد عنصري 7.43 ميلي مولار و تيوباسيلوس فرواکسيدانس به ترتيب 0.19 و 1.37 ميلي مولار اسيد سولفوريک توليد کرده است. ميزان اسيد سولفوريک توليد شده در کشت مخلوط باکتري ها نيز به ترتيب 0.92 و 7.86 ميلي مولار نشان داد. بنابراين بهترين کارايي در حذف گوگردي، استفاده از کشت هاي مخلوط تيوباسيلوس فرواکسيدانس و تيوباسيلوس تيواکسيدانس است که شرايط بهينه آن درصد وزني جامد کمتر از 3، دماي 30 تا 35 درجه سلسيوس،pH  برابر 2 و زمان 16 روزاست. مطالعه اين نوع از ميکروارگانيزم ها داراي اهميت اقتصادي زياد است و راه حلي را نسبت به مسائل محيط زيستي که بيشتر کشورها با آن روبه رو هستند فراهم مي کند.

 نسخه قابل چاپ