بانک مقالات علوم محیطی

ارزيابي حساسيت سواحل در واقع سنجش غناي زيستي فوق العاده سواحل به دور از کانون هاي آلوده ساز با ملاک ها و معيارهاي مشخص و از پيش تعيين شده است. هدف از فرايند ارزيابي حساسيت در سواحل استان بوشهر عينيت بخشيدن به توانايي سواحل استان براي انتخاب مناطق تحت حفاظت در ناحيه ساحلي کشور به شمار مي رود. بدين منظور در اولين گام، محدوده مورد مطالعه با توجه به آخرين يافته هاي طرح مديريت يکپارچه مناطق ساحلي تعريف شد. سپس بر اساس داده هاي موجود و زمين مرجع کردن و تهيه فتوموزائيک تصاوير ماهواره اي لندست و IRS و برداشت زميني، کار شناسايي و تهيه نقشه هاي پايه در دو محدوده تاثيرگذار بالا دست که مرز دهستان هاي ساحلي را شامل مي شود و محدوده تحت تاثير مستقيم (يا ناحيه كرانه اي) در عرصه اي به وسعت 384810 هکتار صورت گرفت. در اين تحقيق طرح ريزي مدل نويني به منظور گزينش مناطق تحت حفاظت در نوار ساحلي با استعانت از روش تحليل سلسله مراتبي و با کمک نرم افزار ArcGIS انجام شد. اين مدل براي سنجش حساسيت ذاتي منطقه و آسيب پذيري بالفعل منطقه، با توجه به کانون هاي آلوده ساز و در نهايت ارزيابي حساسيت منطقه براي تعيين مناطق تحت حفاظت سازمان محيط زيست در سامانه اطلاعات جغرافيايي و تحت برنامه ArcGIS به صورت مدل رياضي خطي طرح ريزي شد. در مدل نوين ارزش عوامل تاثيرگذار بر حساسيت به صورت يکسان اعمال نشده است، بلکه با تعيين ضرايب وزني، ارزش و اهميت هر يک از عوامل با توجه به ميزان حساسيت وارده بر محيط مشخص شده است. در کل، در محدوده مورد مطالعه، 2994.21 هکتار از منطقه با حساسيت خيلي زياد، 2701.76 هکتار با حساسيت زياد، 42124.19 هکتار با حساسيت متوسط و 290056.80 هکتار با حساسيت کم ارزيابي شد. 

 نسخه قابل چاپ