پاسخ به:بانک مقالات علوم محیطی
سه شنبه 9 خرداد 1391 11:25 PM
11 : محيط شناسي بهار 1388; 35(49):89-104. |
مطالعه رستني هاي بيوتوپ هاي شهر بابل از ديدگاه اكولوژي شهري |
نقي نژاد عليرضا*,شاهسواري عباس,جهانيان توران |
* دانشکده علوم ،دانشگاه مازندران، بابلسر |
بيوتوپ ها زيستگاه هاي مهمي براي گياهان و جانوران گوناگون در يک شهر هستند. امروزه شناخت بيوتوپ ها، آگاهي از شرايط اکولوژيکي و پراکندگي آنها در شهرها، بررسي و شناخت گياهان و جانوران ساکن در آنها براي حفظ محيط زندگي اين موجودات لازم و ضروري است. اين تحقيق در شهر بابل، از شهرهاي مركزي استان مازندران انجام شده است. مساحت اين شهر حدود 180 کيلومتر مربع و ارتفاع آن از سطح دريا 2- متر است. پس از بررسي فلوريستيکي در برخي بيوتوپ هاي شهر بابل 163 گونه گياهي در 37 تيره و 119 جنس شناسايي شد. تيره هاي گندميان (Poaceae) با 32 گونه، کاسني (Asteraceae) با 21 گونه، شب بو (Brassicaceae) با 12 گونه، پروانه آسا (Papilionaceae) با 11 گونه و نعناع (Lamiaceae) با 9 گونه به ترتيب غني ترين تيره هاي گياهي منطقه مورد مطالعه را تشکيل مي دهند. بيشترين اشکال زيستي مشاهده شده در منطقه شامل تروفيت ها و همي کريپتوفيت ها هستند که ميزان تروفيت ها و همي کريپتوفيت ها با افزايش آثار آنتروپوژني به ترتيب رابطه مستقيم و معکوس دارد. درصد غالب گونه هاي گياهي متعلق به چندين منطقه جغرافيايي است. بيوتوپ هاي نيمه طبيعي داراي بيشترين تنوع گونه اي و بيوتوپ هايي با مديريت بسيار شديد و مداوم داراي کمترين تعداد گونه ها هستند. از نظر همروبي غالب بيوتوپ هاي مورد مطالعه در شهر بابل از نوع بيوتوپ هايي با اثرات آنتروپوژني شديد و بسيار شديد انساني (H4,H5) هستند. بعلاوه بيوتوپ هايي با آثار کم و متوسط انساني (H1,H2) داراي تنوع گونه اي بيشتري هستند. |
كليد واژه: اکولوژي شهري، تنوع زيستي، شکل زيستي، مطالعه فلوريستيکي، همروبي |
نسخه قابل چاپ |