بانک مقالات علوم محیطی

فلزات سنگين يكي از مهم ترين آلودگي هاي محيط زيست محسوب مي شوند و به صورت محلول و جذب شده به مواد معلق در سيلاب هاي شهري و حوضچه هاي تزريق سيلاب شهري وجود دارند. در اين مقاله به بررسي فلزات سنگين در سيلاب و رسوبات حوضچه تزريق سيلاب در شهر شيراز پرداخته شده است. نتايج اين تحقيق مبين آلودگي هاي مختلف سيلاب شهري از جمله فلزات سنگين است که به صورت محلول غلظت پاييني دارند و بيشتر آنها به مواد معلق جذب مي شوند و انتقال مي يابند. بر اساس نتايج، فلز آهن بين 95 تا 100، فلز مس بين 91 تا 100، فلز روي بين 79 تا 100 و منگنز بين 47 تا 100 درصد جذب مواد معلق سيلاب شده اند. فلزات سنگين روي، آهن و مس در رسوبات کف حوضچه نيز وجود داشته که وجود آنها در لايه هاي پايين تر نشان دهنده آن است که اين فلزات به سمت لايه هاي زيرين حرکت کرده اند و اين در حالي است که قدرت جذب لايه هاي بالايي هنوز وجود دارد. براي کاهش آلودگي سيلاب، آزمايش هاي مختلف جذب به صورت ناپيوسته در مقياس آزمايشگاهي بر روي مواد جاذب ارزان قيمت مثل انواع خاک اره، خاکستر و ماسه انجام شده است. فلز روي به علت داشتن بيشترين حرکت در خاک انتخاب و pH بهينه براي حداکثر جذب آن به دست آمد. حذف کل مواد محلول با خاک اره نشان مي دهد که حداکثر جذب، مربوط به 20 گرم بر ليتر ماده جاذب و به ميزان 39 درصد است همچنين حداکثر حذف مواد معلق نيز 80 درصد و مربوط به 10 گرم در ليتر خاک اره است. بنابراين براي حفظ منابع آب هاي زير زميني در زير حوضچه هاي تزريق و رسيدن به خواسته ها و اهداف مديريت کيفيت آب، مي توان سيستم هاي جذب آلودگي را با مواد جاذب ارزان قيمت قبل از حوضچه ها و با استفاده از اطلاعات کيفيت سيلاب منطقه اي، طراحي كرد.