بانک مقالات علوم محیطی

در سالهاي اخير حركت باكتري هاي بيماريزا در خاك به عنوان عاملي در آلودگي آبهاي سطحي و زيرزميني از اهميت ويژه اي برخوردار است. خاک با ويژگي هاي فيزيکي و شيميايي خود عامل مهمي در انتقال و پالايش باکتري ها محسوب مي شود. كربنات كلسيم و سولفات كلسيم دو کاني مهم خاك در مناطق خشک و نيمه  خشک هستند كه تاثير آنها بر حركت باكتري ها در خاك مورد بررسي قرار نگرفته است. در اين پژوهش اثر كربنات كلسيم با مقادير صفر، 5، 10 و 20 درصد و سولفات كلسيم با مقادير صفر، 5 و 10 درصد (در مخلوط با شن) بر حركت باکتري سودوموناس فلورسنس در ستون هاي شني با شرايط رطوبتي غيراشباع بررسي شد. طرح مورد استفاده، فاكتوريل دو فاكتوره در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار بود. مخلوط هاي مذكور را در سيلندرهاي پيركس به طول و قطر به ترتيب 20 و 7 سانتيمتر ريخته و شرايط ماندگار جريان غيراشباع در آنها ايجاد شد. سپس سوسپانسيون با غلظت 10 و 6 باكتري سودوموناس فلورسنس در سانتيمتر مكعب به صورت تزريق پله اي روي ستون ها اعمال شد. غلظت باكتري در سوسپانسيون خروجي تا حجم تجمعي خروجي 5 برابر حجم آب منفذي (PV) اندازه گيري شد. مقدار كربنات كلسيم و سولفات كلسيم بر ميزان باكتري خروجي موثر بودند. بيشترين ميزان خروجي باكتري مربوط به نمونه شاهد (شن) و كمترين ميزان خروجي مربوط به سطح 20 درصد كربنات كلسيم بود. افزايش مقدار كربنات كلسيم سبب كاهش معني دار ميزان خروج باكتري از ستون هاي شن شد. اثر كربنات كلسيم بر آلودگي زه آب ستون ها در حجم هاي آب خروجي 0.25PV، 0.5PV، 1PV، 2.5PV و 5PV در سطح آماري 1 درصد معني دار شد، ولي اثر تيمار سولفات كلسيم براي هيچ يك از حجم هاي آب خروجي در سطح آماري 5 درصد معني دار نشد. منحني هاي رخنه بخوبي نشان دهنده كاهش ميزان خروج باكتري با افزايش مقدار سولفات كلسيم و بويژه كربنات كلسيم بود. نتايج اين تحقيق حاکي از قدرت بالاي كاني هاي کربناته و سولفاته در پالايش باکتري هاي بيماري زاست، به طوري که مي توانند موجب كاهش انتقال باكتري و آلودگي آبهاي زيرزميني شوند.

 نسخه قابل چاپ