بانک مقالات علوم محیطی

دنيتريفيکاسيون اتوتروفيک مصرف کننده گوگرد تحت شرايط مختلف فاضلاب مصنوعي از نظر قلياييت و ماده آلي، در بيورآکتور با بستر ثابت و جريان رو به بالا در مقياس آزمايشگاهي مورد ارزشيابي قرار گرفت. قطر دانه هاي گوگرد 2.8-5.6 ميلي متر و تخلخل بستر %40 بود. براي کشت و تکثيردنيتريفايرها از لجن تصفيه خانه فاضلاب شهرک قدس استفاده شد. در ابتدا با تغيير غلظت نيترات ورودي، نسبت هاي استويکيومتري سولفات توليد شده و قلياييت مصرف شده به ازاي نيتروژن نيترات حذف شده به ترتيب برابر با 7.05 و 2.92 ميلي گرم بر ميلي گرم به دست آمد. تحت شرايط قلياييت کافي، نيترات با غلظت ورودي 650 ميلي گرم در ليتر برحسب نيتروژن و بار حجمي 0.792 کيلوگرم نيتروژن نيترات در متر مکعب در روز، به طور کامل حذف شد. با کاهش قلياييت ورودي به مقاديري کمتر از نياز استويکيومتري آن در دنيتريفيكاسيون اتوتروفيك، کارآيي حذف نيترات رو به کاهش گذاشت تا در قلياييت 810 ميلي گرم در ليتر برحسب کربنات کلسيم، به %60.2 رسيد. در اين وضعيت ماده آلي متانول از غلظت 248 تا 743 ميلي گرم در ليتر معادل 20 الي 60 در صد نياز استويکيومتري آن در فرآيند دنيتريفيکاسيون هتروتروفيک، به خوراک ورودي اضافه شد. با افزودن متانول، نسبت هاي استويکيومتري فوق روند نزولي پيدا كرد و در نهايت به ترتيب به حدود 2.66 و صفر رسيد. همزمان با کاهش سولفات توليد شده و قلياييت مصرف شده، کارآيي حذف نيترات و متانول ورودي تقريبا به %100 رسيد و pH و کدورت خروجي افزايش يافت. مجموعه اين تغييرات بر وقوع همزمان دنيتريفيکاسيون هتروتروفيک و اتوتروفيک مصرف کننده گوگرد صحه گذاشت و نشان داد که افزودن مقادير کنترل شده ماده آلي به فاضلاب هاي با قلياييت کم، مي تواند ضمن تامين قلياييت، عملکرد دنيتريفيکاسيون اتوتروفيک مصرف کننده گوگرد را بهبود بخشد.

 نسخه قابل چاپ