بانک مقالات علوم محیطی

حفظ و تعادل زيست محيطي، از جمله اركان توسعه پايدار است. در اين مقاله برخي از عوامل آلاينده آب و خاك كشاورزي، هوا و SO₂/SO₃ آبهاي شيرين، جنگل، مواد مصرفي و نيز انرژي براي توليد آهن و فولاد كه در توسعه پايدار كشور ما ايران موثرند، شناسايي و توابع عضويت آنها براساس منطق شلال، بين صفر و يك تعريف مي شوند. به نحوي كه درجه عضويت «صفر» يعني توسعه توليد آهن و فولاد اصلا پايدار نيست و درجه عضويت «يك» يعني توسعه توليد آهن و فولاد، كاملا پايدار است و درجه عضويت «بين صفر و يك»، يعني توسعه توليد آهن و فولاد به طور نسبي با همان درجه، پايدار است. براساس داده هاي موجود در ايران و نيز شرايط بهينه و بين المللي در اين صنعت، توابع عضويت محاسبه و از طريق منطق شلال نتيجه گيري شده است. مراحل پژوهش به ترتيب زير انجام شد: داده هاي مرتبط با پژوهش از منابع داخلي گردآوري شد. سپس با توجه به داده ها و ماهيت رخدادها، توابع عضويت تعريف و در نهايت درجه پايداري توسعه آهن و فولاد در ايران محاسبه و با كمك قوانين استنتاج فازي تعيين شد. نتيجه آن كه توسعه پايدار توليد آهن و فولاد با شرايط سالهاي 2002 تا 2003، ممكن نيست زيرا اولا شرايط زيست محيطي گاز كربنيك هوا مناسب نيست، ثانيا مقدار سرب در خاك كشاورزي زياد است و در نهايت ضايعات زيادي در اين صنعت نسبت به ساير كشورها توليد مي شود. بنابراين براي افزايش درجه توسعه پايدار، بايد به طور همزمان درجهت كاهش توليد گازكربنيك و افزايش كاشت درخت، اقدام كرد.

 نسخه قابل چاپ