بانک مقالات علوم محیطی

استان يزد يكي از مناطق خشك كشور از نظر منابع آب است. بهره برداري مجدد از پساب هاي صنعتي در كشاورزي مي تواند تا حدودي كمبود آب را جبران كند. از طرف ديگر آثار منفي استفاده از اين آبها نيز براي جلوگيري از آلودگي محيط زيست بايد در نظر گرفته شود. در تحقيق حاضر ابتدا با بررسي اطلاعات جمع آوري شده و نتايج تحقيقات قبلي صورت گرفته، طبقه بندي صنايع استان بر حسب ميزان آلايندگي انجام و مهم ترين منبع آلاينده آب و خاك و گياه پساب صنعتي و مهم ترين صنعت توليد كننده پساب صنعت نساجي تعيين شد. سه واحد مهم صنعتي نساجي افشار، سلك باف و يزدباف انتخاب و طي دو سال كيفيت پساب و آثار آن بر خاك،‌ گياه و آب زير زميني بررسي شد. نتايج نشان داد در واحدهاي صنعتي مورد بررسي براي تخليه پساب به آب سطحي از نظر pH، TDS، TSS، سولفات، كلر، روي و كادميم، براي تخليه پساب به چاه جاذب از نظر TDS، سولفات، كلر،‌ روي و كادميم و براي آبياري اراضي كشاورزي با پساب از نظر pH، شوري، TDS، TSS، سولفات، كلر، بي كربنات، مس، روي و كادميم پساب محدود كننده بود. چاههاي آب از نظر عناصر سنگين مورد بررسي، غلظت كمتر از حد مجاز بود و هيچ گونه محدوديتي از اين نظر نداشتند اما از نظر مشخصه هاي pH، شوري، TDS، سولفات، كلر و بي كربنات داراي محدوديت بودند. در خاكهاي مورد بررسي غلظت عناصر سنگين روي و كادميم در محدوده غلظت بحراني قرار داشت و خاكها از نظر مواد نظر آلي، ازت كل، فسفر قابل جذب و پتاسيم قابل جذب مقادير بالاتري را نسبت به شاهد دارا بودند. گياهان مورد بررسي از نظر عناصر سنگين روي و مس داراي آلودگي بودند. در كليه مناطق غلظت كليه عناصر سنگين مورد بررسي در خاك نسبت به شاهد بالاتر بود. همچنين غلظت برخي از عناصر سنگين در خاك و گياه فراتر از حد مجاز قرار داشت كه مبين آلودگي خاكها و گياهان توسط پساب صنعتي مورد استفاده بود.

 نسخه قابل چاپ