بانک مقالات علوم محیطی

تركيب گازهاي اتمسفر (CO₂، CH₄، N₂O، ...) به علت فعاليت هاي بشر با شتاب زيادي در حال تغيير است. عوامل مختلفي باعث افزايش بعضي از آلاينده هاي خطرناك مثل دي اكسيد كربن در محيط مي شوند. بررسي عوامل موثر بر افزايش آلاينده هاي مذكور مي تواند در برنامه ريزي براي كنترل و مديريت آلاينده ها موثر واقع شود. بنابراين هدف اصلي اين مطالعه، بررسي عوامل موثر بر ميزان انتشار دي اكسيد كربن  (CO₂)در ايران در فاصله زماني 1353 الي 1382 است. با اين هدف، علاوه بر بررسي عوامل موثر بر انتشار، نظريه زيست محيطي كوزنتس نيز با توجه به رابطه بين ميزان انتشار و درآمد سرانه مورد بررسي قرار گرفت. منحني زيست محيطي كوزنتس نشان دهنده رابطه بلندمدتي بين ميزان آلودگي (انتشار دي اكسيد كربن) و رشد اقتصادي (درآمد سرانه) است. اين مدل بر اين فرض استوار است كه در مراحل اوليه رشد اقتصادي كشور، كيفيت محيط زيست بدتر مي شود وليكن بعد از رسيدن به نقطه اي با عنوان نقطه چرخش، اين وضعيت همراه با رشد اقتصادي بهبود خواهد يافت. مدل انتخابي براي بررسي عوامل موثر بر انتشار CO₂، با استفاده از الگوي خود توضيح با وقفه هاي گسترده براي دوره مورد مطالعه تخمين زده شد. نتايج مطالعه نشان داد كه دو متغير سهم ارزش افزوده بخش صنعت از GDP و تغييرات دما، اثر معني داري بر ميزان انتشار دارند. همچنين نتايج حاكي از وجود رابطه درجه دوم بين درآمد سرانه و ميزان انتشار است. به عبارت ديگر نظريه زيست محيطي كوزنتس در ارتباط با انتشار CO₂ در ايران صادق است.

 نسخه قابل چاپ