بانک مقالات علوم محیطی

محدوديت منابـع انــرژي و رشد چشمگير مصرف آن در ايران، نسبت به متوسط شـدت مصرف آن در جهان و نيز آثار زيانباري كه مصرف بالاي انرژي بر محيط زيست تحميل مي كند، لـزوم صرفه جويي و بهينه سازي مصرف انـرژي در كشـورمان را دو چندان كرده است. سيستم هاي گرمايش يكي از مصرف كنندگان عمده انرژي محسوب شده و استفاده از روشي با بازده بالا، در بخش هاي مختـلف، بويـژه ساختمان هاي صنــعتي و سوله ها، ضــروري به نظر مي رسد. به اين منظور، سيستم گـرمايش تـابشي، نسبت به طرق ديگر، از بازده بالاتري برخوردار است. در گرمايش تابشي، گرما، از طريق اشعه مادون قرمز به كف سالن مي تابد و با برخورد با افراد و اشيا آنها را گرم مي كند. در اين سيستم اتلاف انرژي از طريق هوا بسيار ناچيز است. در تحقيق حاضر، مميزي انرژي الكتريكي و گاز مصرفي پس از بهسازي الگوي گرمايش در يك مطالعه موردي كه بزرگترين مجتمع صنعتي مصرف كننده انرژي در شمال كشور است، نشان مي دهد كه استفاده از ايـن روش، تا 75 درصـد صــرفه جويي در مصـرف سـوخت و تا 95 درصـد صـرفه جـويي در مـصرف بــرق، نسـبت به ديـگر سـيسـتم هاي گــرمايشي را به همـراه دارد و مي تواند سهم چشمگـيري در مصـرف بهـينه انـرژي و حفظ محيط زيست داشته باشد. از آنجايي كه ثابت شده، فعاليت هاي نيروگاهي منجر به توليد گازهاي آلاينده، نظير So2،Co2  و  Noxمي شود و بهسازي مصرف انرژي، به معناي كاهش نياز به توليدات نيروگاهي و در نتيجه كاستن از آثار مخربي است كه فرايند توليد انرژي از سوي نيروگاهها، بر محيط زيست كشور تحميل مي كند، سعي بر آن شده است تا حاصل اين اصلاح در سيستم گرمايش سازمان، از منظر زيست محيطي نيز مورد كاوش قرار گيرد. نتايج حاصل از تعميم فعاليت هاي انجام يافته در مطالعه موردي و بهسازي الگوي گرمايش در ساختمان هاي مشابه، كاهش هزينه هاي اجتماعي چشمگيري را نمايش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ