بانک مقالات علوم محیطی

يکي از مهم ترين آلاينده هاي موجود در پساب بسياري از صنايع، فلزات سنگين است که در صورت راهيابي به سيستم هاي تصفيه فاضلاب روي ميکروارگانيسم ها و سينتيک واکنش هاي تصفيه فاضلاب تاثير گذاشته و باعث کاهش بازده سيستم مي شوند. به منظور سنجش کارايي و بررسي عملکرد سيستم بيولوژيکي لجن فعال با بستر ثابت، در تصفيه پساب هاي حاوي ترکيبات فلزات سنگين کرم، سرب و نيکل از يک رآکتور از جنس پلاکسي گلاس شامل سه قسمت به ترتيب راکتورهاي هوازي با جريان رو به پايين، راکتورهاي هوازي با جريان رو به بالا و واحد ته نشيني ثقلي به حجم کل معادل 73/100 ليتر و حجم مفيد معادل 4/78 ليتر که توسط لجن فعال خط برگشتي تصفيه خانه شهرک غرب راه اندازي گشت، استفاده شد. فاز اول اين مطالعه سازگاري سيستم ، فاز دوم تاثير فلز کرم به صورت تنها بر عملکرد سيستم و فاز سوم تاثير تجمعي فلزات بر عملکرد سيستم بود. نتايج پژوهش نشان داد که درصد حذف COD در اين سيستم و در زمان سازگاري ميکروارگانيسم ها حدود 95 درصد بوده و دوره خو گرفتن ميکروارگانيسم ها در اين سيستم پايين است. درصد حذف فلز سنگين کرم به صورت تنها در رآکتور لجن فعال با بستر ثابت و در غلظت 1 ميلي گرم در ليتر 66% است که با افزايش غلظت تا 100 ميلي گرم در ليتر (5، 10، 50 و 100 ميلي گرم در ليتر) تا %83 افزايش مي يابد. درصد حذف فلزات سنگين (کرم، سرب و نيکل) به صورت مخلوط در رآکتور در غلظت  1 ميلي گرم در ليتر به ترتيب %84 ، %75 و %80 است که با افزايش غلظت تا 100 ميلي گرم در ليتر تا %86 ، %97.06 و %97 افزايش مي يابد. در رآکتور لجن فعال با بستر ثابت، ميزان کرم، سرب و نيکل جذب شده در لجن نسبت به مقدار آن در داخل لجن آب حاصل از شست و شوي لجن بسيار بيشتر است که نشان دهنده جذب اين فلزات توسط ميکروارگانيزم هاست.

 نسخه قابل چاپ