بانک مقالات علوم محیطی

اين مقاله به ارزيابي شبکه مناطق حفاظت شده استان چهارمحال و بختياري از نظر معرفي انواع تيپ ها و گونه هاي گياهي خاص آن استان به عنوان جانشين تنوع زيستي کل پرداخته است. مطابق روش "برنامه ريزي سيستماتيک حفاظت" که در اين تحقيق استفاده شده، در هر ارزيابي و برنامه ريزي حفاظت تنوع زيستي، دو نوع هدف تعريف مي شود: درصدي از سطح کل منطقه مورد مطالعه که مي تواند به حفاظت اختصاص يابد و درصدي از هر عنصر تنوع زيستي، يا جانشين آن که مورد نظر حفاظت است. در اين تحقيق هدف نوع دوم مد نظر بوده و بر اساس ارزش هاي بوم شناختي و تهديدهاي موجود براي هر تيپ گياهي محاسبه شده است. همچنين يک بار حضور در مناطق حفاظت شده به عنوان هدف حفاظتي هر يک از گونه هاي گياهي نادر تعيين شد. از 36 تيپ و 52 گونه نادر گياهي موجود در استان،19 تيپ و 33 گونه به طور کلي در مناطق حفاظت شده موجود معرفي نشده اند، 14 گونه فقط يک بار و 12 تيپ کمتر از حد اهداف تعيين شده در مناطق حفاظت شده، يا شكار ممنوع وجود دارند. مساحت کل مورد نياز براي بر آورده شدن اهداف تعيين شده براي تمام تيپ هاي گياهي 61/15 درصد از استان است که تقريبا دو برابر سطح مناطق حفاظت شده موجود (43/7 درصد) و کمي بيش از سطح حفاظتي موجود با احتساب مناطق شکار ممنوع (76/14 درصد) است. براي بر آورده شدن اهداف تعيين شده براي تيپ ها و گونه هاي گياهي به جاي بخش وسيعي از مناطق شکار ممنوع موجود که کارايي کمي در حفاظت تنوع زيستي گياهي دارند اختصاص 18/8 درصد از سطح استان ترجيحا از بخش جنگلي به منظور پوشش دادن تيپ هاي گياهي جنگلي و بخش هايي از کوه کلار و دره بازفت براي پوشش دادن گونه هاي گياهي نادر پيشنهاد مي شود.

 نسخه قابل چاپ