بانک مقالات علوم محیطی

ناکارامدي سيستم حمل و نقل در کلان شهرها از جمله تهران، علاوه بر ايجاد مسايل خاص ترافيکي، مسايل محيط زيستي مهمي همچون افزايش مصرف سوخت و در نتيجه از بين رفتن مقادير زيادي از منابع تجديد ناپذير طبيعي را بوجود مي آورد. افزايش ميزان مصرف سوخت در تهران به طور عمده ناشي از عدم وجود سيستم حمل و نقل منسجم و کارآمد است که اين مساله خود از مهم ترين علت هاي کاهش منابع محيط زيستي کشور است. هدف اصلي اين تحقيق تعيين نحوه استفاده بهينه و مطلوب از انواع وسايل سيستم حمل و نقل درون شهري براي کاهش مصرف سوخت و در نتيجه کاهش تخريب و غارت محيط زيست است. براي نيل به اين هدف مقدار مصرف سوخت انواع وسيله نقليه به ازاي هر مسافر و سپس مقدار زمين معادل که تامين کننده ميزان سوخت براي هر فرد است، با استفاده از روش جاي پاي اکولوژيکي محاسبه شد. نتايج بررسي هاي صورت گرفته نشان مي دهد که مترو با کسب 003/0 مترمربع زمين به ازاي هر مسافر کمترين مقدار مصرف را، که معادل مقدار مصرف 1400 مسافر خودروي شخصي که بيشترين مقدار مصرف را دارا است به خود اختصاص داده است. به بياني ديگر، بهترين توزيع مسافر آن است که به ازاي هر يک مسافر مترو، 071/0 مسافر خوردور شخصي وجود داشته باشد. با در نظر گرفتن اين تناسب و پيش بيني جمعيت در سال 1405 بهترين سناريو جهت به حداقل رساندن مصرف سوخت و کاهش منابع محيط زيستي براي انواع وسايل حمل و نقل مشخص شده است.

 نسخه قابل چاپ