بانک مقالات علوم محیطی

فرآيند لجن فعال، غالب ترين روش تصفيه بيولوژيکي فاضلاب در دنياست. يکي از مشکلات تصفيه فاضلاب به روش لجن فعال، حجيم شدن لجن و در نتيجه ته نشين نشدن آن در حوض ته نشيني ثانويه است. هدف اين تحقيق بررسي تاثير پوست گردو به عنوان ماده زايد کشاورزي، کربن فعال پودري به عنوان جاذب متداول و رس به عنوان ماده اي معدني بر ميزان ته نشين پذيري لجن فعال است. نمونه هاي مورد آزمايش از مايع مخلوط حوض هوادهي فاز دوم تصفيه خانه شاهين شهر اصفهان، برداشت شدند. SVI لجن فعال نمونه شاهد به طور متوسط برابر با 823 mL/g بود که با افزودن دزهاي بهينه پوست گردو، کربن فعال پودري و رس، مقدار آن به  100 mL/g(حدود 88 درصد کاهش) رسيد. ميانگين  ZSVبراي نمونه شاهد 1.222 m/h  بود و مقادير آن براي نمونه هاي حاوي سه ماده مختلف، به حدود 2 تا 3 برابر رسيد. افزايش ZSV به آن دليل اهميت دارد که وقتي ZSV افزايش مي يابد، مي توان آهنگ بار سطحي هيدروليکي حوض ته نشيني را نيز بدون کاهش بازدهي آن افزايش داد. بازگشت لجن فعال حاوي مواد افزودني، ته نشين پذيري لجن را بهتر کرد. با انجام آزمايش هاي جار، مشاهده شد که مواد افزوده بيشتر به عنوان عوامل سنگين کننده و کمي به عنوان عوامل لخته ساز عمل کرده و باعث کاهش SVI لجن مي شوند. پوست گردو و رس نيز، ته نشين پذيري لجن فعال را بهبود بخشيدند. البته بايد در نظر داشته باشيم که کربن فعال جاذبي گرانقيمت است و استفاده از اين ماده پرهزينه است ولي استفاده از پوست گردو و رس بسيار مقرون به صرفه بوده و مي توانند جايگزين هاي مناسبي براي کربن فعال پودري باشند.

 نسخه قابل چاپ