بانک مقالات علوم محیطی

رشد روز افزون شهرها در کنار زندگي صنعتي، علاوه بر آسايش و راحتي براي انسان ها، باعث بروز مشکلات و معضلات جديدي شده است. يکي از اين مشکلات، معضل آلودگي هواست. اکثر افراد تصور مي کنند آلودگي هوا صرفا در محيط هاي باز شهري گسترش يافته است، در حالي که در برخي موارد آلودگي هواي محيط هاي بسته، چندين برابر بيشتر از آلودگي محيط هاي باز اطراف است. با گسترش دسترسي به رايانه هاي شخصي در طي دو دهه اخير، مدل سازي به عنوان راهکاري مفيد و کارآمد در پيش بيني کيفيت هواي محيط هاي بسته مطرح شده است. يکي از مدل هاي مورد استفاده در اين ارتباط، مدل IMPACT است که براي بررسي و ارزيابي سطح آلاينده ها در ساختمان هاي با ارزش ميراث فرهنگي و موزه ها تنظيم شده است. در اين مقاله در پي معرفي اختصاري اين مدل، کاربرد آن در مدل سازي دو مورد از موزه هاي شهر تهران (موزه تنوع زيستي پرديسان و موزه فرش ايران)، مورد بررسي قرارگرفته است. نتايج به دست آمده از مدل سازي با مقادير واقعي اندازه گيري شده مقايسه و تطابق خوبي با دقت بين %77 الي  %94نسبت به مقادير واقعي مشاهده مي شود. در گام بعدي با در نظر گرفتن راهکارهاي اصلاحي، تلاش شده است تا ميزان کاهش آلودگي ناشي از استفاده راهکارهاي مختلف ارزيابي، و به عنوان راه حلي براي بهبود کيفيت هواي محيط هاي بسته مورد مطالعه و به تفکيک اثرگذاري بر هر يک از آلاينده ها مورد بررسي قرار گيرد. نتيجه اين بررسي مبين دستيابي به بهترين وضعيت ممکن، در صورت استفاده همزمان از فرايند پالايش آلاينده و کاهش نرخ تعويض و تبادل هوا در محيط است.

 نسخه قابل چاپ