بانک مقالات علوم محیطی

اغلب هيدروکربن هاي آروماتيک حلقوي در محيط دريا پايداري زيادي داشته و در صورت ورود به بدن آبزيان در بافت هاي چربي تجمع مي يابند. سرطانزايي، جهش زايي و ايجاد اختلالات جنيني از جمله آثار سمي اين ترکيبات است. از اين رو تحقيق حاضر با هدف جداسازي و شناسايي باکتري هاي تجزيه کننده نفتالن و مقايسه توانايي آنها در حذف اين ماده انجام شد. به اين منظور پس از نمونه برداري از رسوبات آلوده نفتي و انجام مراحل غني سازي باکتري هاي مقاوم به ماده فوق، جداسازي و سپس خالص سازي شدند. از 8 گونه باکتري به دست آمده 2 گونه که پس از سه روز از تلقيح از جذب نوري بالاتر و pH محيط کشت کمتري برخوردار بودند، به عنوان توانمندترين گونه هاي تجزيه کننده براي ادامه آزمايش ها برگزيده شدند. با مطالعه ويژگي هاي مورفولوژيکي و انجام يک سري آزمايش هاي بيوشيميايي مشخص شد که گونه هاي فوق سودوموناس آئروژينوزا و سودوموناس پوتيدا هستند. اندازه گيري کاهش ميزان سوبسترا به وسيله دستگاه HPLC نشان داد ميزان تجزيه پس از 120 ساعت براي گونه هاي سودوموناس آئروژينوزا و سودوموناس پوتيدا به ترتيب 96.14±0.662% و 91.48±1.1501% بوده است که اين مقادير با مقايسه 14.598±3.735% تجزيه اي که در شرايط مشابه ولي در عدم حضور اين باکتري ها صورت گرفت نتيجه چشمگيري است. به طور کلي نتايج نشان مي دهد که باکتري هاي جدا شده در حذف اين آلاينده از محيط کشت توانا بوده و بنابراين مي توان اين گونه ها را براي انجام آزمايش هاي ميداني پيشنهاد کرده و در شرايط آلودگي بالا، از آنها استفاده کرد.

 نسخه قابل چاپ