بانک مقالات علوم محیطی

برش هاي تک گزيني و چوب كشي زميني اغلب منجر به آسيب فيزيکي توده باقيمانده و کاهش کيفيت تنه و ارزش درختان در اثر عمليات قطع و کشيدن مي شود. اين تحقيق صدمات بهره برداري به روش چوب كشي زميني بر درختان باقيمانده و تجديد حيات را در جنگل پهن برگ ناهمسال در منطقه ناو اسالم که به شيوه تک گزيني قطع شد مورد بررسي قرار داده است. براي اين منظور بعد از پايان عمليات بهره برداري تعداد 30 قطعه نمونه دايره اي شکل 10 آري به روش منظم تصادفي در داخل پارسل 238 سري 2 ناو اسالم با وسعت 34 هکتار برداشت شد. مشخصات درختان و تجديد حيات (گونه، قطر برابر سينه، مرحله رويشي، سالم، زخمي، يا نابود شده) و زخم هاي تنه درختان (محل، شدت و اندازه) در داخل قطعات نمونه اندازه گيري شد. نتايج اين تحقيق نشان داد با قطع و خارج کردن 7.5 اصله درخت از هر هکتار، 14.1 درصد از درختان باقيمانده زخمي و 0.63 درصد آنها نابود شده بودند. همچنين 5.6 درصد از تجديد حيات توده زخمي و 8 درصد آنها نابود شده بودند. قطر برابر سينه درختان نابود شده کمتر از 22.5 سانتيمتر و بيشترين فراواني آنها در طبقه قطري 10 سانتيمتر مشاهده شد. 29 درصد از زخم ها در ناحيه تاج، 60 درصد در ناحيه تنه و 11 درصد هم درناحيه تاج و هم در ناحيه تنه درختان باقيمانده ايجاد شده بودند. بيشتر زخم هاي تنه درختان سطحي و در اندازه هاي كوچكتر از 50 سانتيمترمربع و در ارتفاع کمتر از 1 متري سطح زمين ايجاد شده بودند. اصلاح روشهاي قطع و خارج کردن درختان نشانه گذاري شده موجب کاهش صدمات بهره برداري بر توده باقيمانده خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ