پاسخ به:بانک مقالات علوم محیطی
شنبه 6 خرداد 1391 1:47 PM
5 : محيط شناسي پاييز 1390; 37(59):43-54. |
ارزيابي اثر پساب آبزي پروري بر جوامع ماکروبنتوز و کيفيت آب رودخانه زاينده رود با استفاده از شاخص BMWP |
حاتمي رضوان,محبوبي صوفياني نصراله*,ابراهيمي عيسي,همامي محمودرضا |
* دانشکده منابع طبيعي، گروه شيلات، دانشگاه صنعتي اصفهان |
به منظور بررسي اثر پساب مزارع پرورش ماهي بر جوامع ماکروبنتوز رودخانه زاينده رود با استفاده از شاخصBMWP ، وضعيت ماکروبنتوزها به روش كمي در سه نوبت پاييز و زمستان 86 و بهار 87، در ايستگاههاي واقع در ورودي، خروجي، بالادست و پايين دست سه مزرعه با ظرفيت توليد 250، 25 و 70 تن نمونه برداري شدند. ماکروبنتوزهاي شناسايي شده متعلق به 53 خانواده از 16 راسته و 11 رده بودند. بر اساس اين شاخص ايستگاه خروجي مزارع با توليد بيشتر مانند مزرعه ديمه و در برخي فصول ايستگاه خروجي مزرعه تکاب در طبقه کيفي بد قرار گرفتند. کاهش معني دار (P<0.01) شاخص BMWP بويژه در خروجي مزارع با توليد بالا، با افزايش گروههاي مقاوم به آلودگي مانند Chironomidae Simulidae, و Oligochaeta کاهش ارائه هاي حساس به آلودگي نظير Ephemeroptera و Trichoptera همراه بود. شاخص BMWP وابستگي نزديكي با سطح توليد كارگاه نشان داد به طوري كه كمترين مقدار آن (6.03±1.17) در خروجي پساب كارگاه ديمه با بيشترين توليد به دست آمد. در همه زمان هاي نمونه برداري شاخص BMWP در ايستگاههاي يک کيلومتر پايين دست مزارع افزايش نشان داد، به طوري که در مقايسه با بالادست مزارع تفاوت معني داري نداشت. بهبود اين شاخص در فاصله يک کيلومتري از محل خروجي احتمالا متاثر از دبي بالاي رودخانه و ظرفيت بالاي خودپالايي آن است که منجر به رقيق سازي پساب و از بين رفتن اثر نامطلوب آن شده است. |
كليد واژه: آبزي پروري، پساب، ماکروبنتوز، مزارع پرورش ماهي، کيفيت آب |
نسخه قابل چاپ |