بانک مقالات علوم محیطی

هيدروکربن هاي آروماتيک چند حلقه اي (PAHs) ممکن است منشا طبيعي داشته باشند، اما منبع اصلي ورود اين آلاينده ها به محيط، فعاليت هاي انساني است. منابع غيرطبيعي ورود اين هيدروکربن ها شامل منشا پيروليتيک و پتروژنيک است. ورود مستقيم نفت خام و تصفيه شده که منابع پتروژنيک را شامل مي شوند، اغلب داراي ترکيبات PAHs با وزن مولکولي کم بوده و احتراق سوخت هاي فسيلي که منابع پيروليتيک را شامل مي شوند، اغلب داراي ترکيبات PAHs با وزن مولکولي زياد هستند. براي تعيين منابع واردکننده اين مواد به محيط، از محاسبه نسبت هاي مولکولي استفاده مي شود. در اين تحقيق، نسبت ترکيبات با وزن مولکولي پايين به ترکيبات با وزن مولکولي بالا (LMW/HMW)، فنانترن به آنتراسن (Phe/Ant)، فلورانتن به پايرن (Fla/Pyr) و کرايزن به بنزو (a) آنتراسن (Chr/BaA) بررسي شد. بدين منظور در منطقه خور موسي در خليج فارس، سه ايستگاه به نامهاي خور جعفري، خور غنام و خور احمدي انتخاب شد و در پاييز 88، نمونه برداري از آب، فيتوپلانکتون، زئوپلانکتون، ماهي بياح و ماهي شانک زردباله در هر ايستگاه انجام شد. نمونه ها با دستگاه کروماتوگرافي با بازده بالا (HPLC) مجهز به دتکتور UV تجزيه و تحليل شده و غلظت 16 ترکيب از هيدروکربن هاي آروماتيک چند حلقه اي در آنها محاسبه شد. نتايج نشان داد که ترکيبات PAHs موجود در منطقه، هر دو منشا پيروليتيک و پتروژنيک را دارند که البته چيرگي با منشا پيروليتيک بود و علي رغم وجود ترکيبات نفتي، احتراق سوخت هاي فسيلي سهم بيشتري در ورود PAHs به خور موسي دارند.

 نسخه قابل چاپ