بانک مقالات علوم محیطی

فعاليت‌ هاي بندري از راه هاي مختلف از جمله تخليه مواد زائد نفتي کشتي‌ ها، تخليه آب توازن آلوده به مواد نفتي، نشت نفت در زمان بارگيري و تخليه نفت مي ‌توانند موجب وقوع لکه نفتي در محيط دريا، آلودگي دريايي و آسيب به محيط زيست دريايي شوند. بندر انزلي در کناره جنوبي درياي خزر از قديمي‌ ترين بنادر ايران است که همواره فعال و از حجم بالاي فعاليت کشتيراني برخوردار بوده است. در اين مقاله از طريق نمونه ‌برداري و تجزيه ‌و ‌تحليل رسوبات سطحي بستر دريا، وضعيت کيفي منطقه بندر انزلي از نظر آلودگي به هيدروکربن ‌هاي نفتي مورد بررسي قرار گرفته است. غلظت هيدروکربن ‌هاي نفتي در نمونه‌ هاي رسوب با استفاده از دستگاه کروماتوگرافي گازي اندازه گيري شد همچنين با استفاده از مجموعه ‌اي از شاخص‌ هاي موجود، نسبت به تعيين منشا ترکيبات آليفاتيک موجود اقدام شد. غلظت کل هيدروکربن ‌هاي نفتي در رسوبات سطحي ناحيه مورد مطالعه بين 7.6 تا 29 ميلي ‌گرم در کيلوگرم مشاهده شد که مبين آلودگي کم تا متوسط اين رسوبات به هيدروکربن ‌هاي نفتي است. مجموع غلظت ترکيبات آروماتيک چند حلقه‌ اي در رسوبات 0.62 تا 6.12 نانوگرم در گرم مشاهده شد که نشان‌ دهنده عدم وجود آلودگي اين ترکيبات در نمونه ‌هاي رسوب برداشته شده در منطقه بندر انزلي است. استفاده از شاخص ‌هاي توسعه داده شده مبين حضور ترکيبات هيدروکربني با منشا نفتي در کنار حضور هيدروکربن‌ هايي با منشا آلي دريايي (فيتوپلانکتون ‌ها و جلبک ‌ها) و همچنين خشکي در سطح منطقه مورد مطالعه است.

 نسخه قابل چاپ