پاسخ به:بانک مقالات علوم محیطی
شنبه 6 خرداد 1391 1:40 PM
| 2 : محيط شناسي زمستان 1390; 37(60):13-22. |
| بررسي تاثير شدت انرژي و گسترش شهرنشيني بر تخريب محيط زيست در ايران (تحليل هم جمعي) |
| فطرس محمدحسن*,فردوسي مهدي,مهرپيما حسين |
| * دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعي، دانشگاه بوعلي سينا، همدان |
|
امروزه، مساله آسيب هاي منتهي به تضيع و تخريب محيط زيست - که بيشتر پيامد اقدامات و فعاليت هاي انسان هستند - از مهمترين مسائل جهاني است که جوامع بشري اعم از توسعه يافته و يا توسعه يابنده با آنها مواجهند. اهميت اين موضوع نه تنها از جنبه زيست محيطي و آثار آن بر روي سامانه هاي (سيستم هاي) منابع طبيعي، بلکه از نظر اقتصادي نيز داراي اهميت است. بنابراين، کم و کيف محيط زيست در فرايند توسعه پايدار نقش و جايگاه اصلي را دارد. رشد اقتصادي و افزايش جمعيت - بويژه جمعيت شهرنشين - مستلزم مصرف بيشتر انرژي است. ايران به عنوان کشوري در مسير توسعه و توسعه يابنده، براي دستيابي به رشد مستمر توام با حفظ محيط زيست، لازم است به مبحث شدت انرژي و گسترش شهرنشيني همراه با مساله جمعيت توجه کند. اين پژوهش با استفاده از روش هاي اقتصادسنجي، از جمله رويکرد يوهانسن - يوسيليوس، به بررسي آثار متغيرهاي توليد ناخالص داخلي، شهرنشيني، جمعيت و شدت انرژي بر روي آلودگي هوا در طي دوره 1346-1385 در ايران مي پردازد. نتايج، مبين تاثير مثبت و معنادار متغيرهاي شدت انرژي، رشد شهرنشيني و جمعيت بر انتشار گاز دي اکسيدکربن است. از يافته هاي ديگر تحقيق، تاييد فرضيه منحني زيست محيطي کوزنتس در ايران براي دوره مورد بررسي است. به اين معني که رشد اقتصادي در ابتدا - از جمله با افزايش مصرف انرژي - باعث افزايش آلودگي هوا شده است. اما با تداوم رشد که از جمله بهبود روش هاي استفاده از انرژي را موجب شده، کاهش شدت انرژي را در پي داشته و ميزان آلودگي هوا به آهستگي رو به نقصان گذاشته است. |
| كليد واژه: شدت انرژي، شهرنشيني، منحني زيست محيطي کوزنتس، جمعيت، روش هم جمعي يوهانسن - يوسيليوس |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
