بانک مقالات علوم محیطی

آفات و بيماري هاي گياهي سالانه 32% از توليدات كشاورزي را مورد حمله قرار مي دهند، از اين رو، حفاظت از نباتات جايگاه مهمي در برنامه هاي اقتصادي ايران دارد.
ميزان مصرف سالانه سموم دفع آفات كشاورزي در ايران، حدود 24.000.- تن است كه، از اين ميزان حشره كشها، قارچ كش ها و علف كش ها به ترتيب از ميزان بالاي مصرف برخوردار هستند، همچنين استان گيلان از بالاترين ميزان مصرف و استان سيستان و بلوچستان از كمترين ميزان مصرف برخوردار است. با توجه به ميزان مصرف، ‌بخش واردات سموم و مواد اوليه 2.069.786 ميليون دلار را به خود اختصاص مي دهد.
در اين مقاله سموم سنواتي شامل تمام سمومي مي شود كه در حال حاضر به دليل ممنوع بودن، خراب شدن يا آسيب ديدگي و گذشتن تاريخ مصرفشان، قابل مصرف نبوده و يا طبق مقررات كنوانسيون POPs و PIC مورد استفاده قرار نمي گيرند. در زمينه جمع آوري اطلاعات مبادرت به بازديد از انبارهاي سازمانها و شركتهاي دارنده سموم سنواتي جهت برداشت وضعيت موجود،‌ شرايط انبارداري و اطلاع از نوع و ميزان سموم سنواتي گرديده است. دارندگان عمده اين سموم عبارتند از: 1- انبار شركت خدمات حمايتي 2- سازمان حفظ نباتات 3- سازمان تعاون روستايي 4- واحدهاي كشت و صنعت
ميزان سموم سنواتي موجود در انبارها طبق آخرين اطلاعات اخذ شده بالغ بر 637 تن در سال 1382 مي باشد كه از اين ميزان، بالاترين رقم مربوط به انبار شركت خدمات حمايتي با رقمي بالغ بر 396 تن و همچنين استان تهران به دليل وجود انبار مركزي شركت خدمات حمايتي از بالاترين ميزان سموم سنواتي حدود 308 تن برخوردار است. همچنين با توجه به ارقام و سطح زير كشت، شرايط اقليمي، استان گيلان داراي بالاترين ميزان سم سنواتي و استان كردستان داراي كمترين ميزان سم سنواتي مي باشد. آزمون آماري استفاده شده در اين تحقيق نشان داده اند كه:
ميزان موجودي هاي سموم سنواتي ياد شده در نزد نهادهاي سه گانه اختلاف معني داري وجود ندارد و انباشتگي سنواتي نزد هر سه ارگان را مي توان يكسان تلقي نمود. اين همگني به دليل شرايط يكسان انبارداري، نحوه نگهداري و فقدان راهكارهاي عملي و اجرايي در خصوص نگهداري موقت و طولاني مدت سموم سنواتي است.

 نسخه قابل چاپ