بانک مقالات علوم محیطی

در کشور ما همه ساله مقادير قابل توجهي از انواع حشره کشها براي مبارزه با آفات کشاورزي به مصرف مي رسند که قادرند محيط زيست و محصولات کشاورزي را شديدا آلوده سازند. سموم فسفره به دليل درجه سميت بسيار بالا و سموم کلره به دليل پايداري زيادشان در محيط از جمله آفت کشهاي مهم مي باشند. اين سموم بصورت مستقيم و غيرمستقيم جذب محصولات يا وارد محيط زيست شده و براحتي وارد چرخه غذايي موجودات مي شوند. تعيين غلظت بقاياي اين سموم در محصولات کشاورزي و مقايسه آنها با مقادير استاندارد جهاني ما را در امر مديريت صحيح کاربرد آفت کشها ياري خواهد نمود. در تحقيق حاضر، تاثير غلظتهاي مختلف مصرف سم و زمان سمپاشي روي باقيمانده دو سم اندوسولفان (تيودان) و فوزالون (زولون) که دو سم عمده مصرفي در کنترل سوسک کلرادوي سيب زميني مي باشند مورد بررسي قرار گرفتند. روش عمل شامل سه مرحله نمونه برداري، استخراج، تغليظ و آناليز بود که آناليز با دستگاه GC و دتکتورهاي FTD و ECD صورت گرفت. با توجه به نتايج آزمايش مشخص گرديد که با کاربرد غلظت هاي مختلف استفاده شده باقيمانده اين سموم بالاتر از حد استاندارد نبود. در ضمن مشاهده گرديد که بقاياي سم فوزالون بيشتر از سم اندوسولفان بود. نتايج آزمايش نشان داد که بين غلظت هاي مختلف به کار رفته و همچنين زمانهاي کاربرد اختلاف معني داري از نظر باقيمانده سم وجود نداشت. نمونه برداري در دو نوبت با فاصله زماني يک ماه نشان داد که با گذشت زمان ميزان باقيمانده سم 008 ppm. کاهش يافته است.

 نسخه قابل چاپ