بانک مقالات علوم محیطی

نفت و ديگر تركيبات شيميايي كه در حين اجراي پروژه از حفاري تا انتقال به خطوط لوله، مورد استفاده قرار مي گيرند. ممكن است، داراي اثرات جهش زايي،‌ سرطان زايي يا سميت بالايي بوده و از سويي ديگر تخليه و ورود اين تركيبات به محيط هاي آبي موجب شود تا دامنه تاثير اين پروژه ها وسيع تر شده، و به زنجيره ها و شبكه هاي غذايي كه در نهايت به انسان ختم مي شوند آسيب برساند.
در اين مطالعه،‌ اثرات ژنوتوكسيك تركيبات شيميايي ضدخوردگي محلول در نفت، آبزدا (دمولسيفاير) و ضد كف نفت كه طي فرآيندهاي مختلف به نفت افزوده مي شوند،‌ از طريق تست Ames، با استفاده از سوشهاي باكتري سالمونلاتيفي موريوم جهش يافته، در حضور و عدم حضور ميكروزوم كبدي (S9)، مورد بررسي قرار گرفتند.
در اين پژوهش، سه سوش TA100, TA97 و TA1535 سالمونلا تيفي موريوم به روش Plate incorporation در آزمون Ames،‌ جهت بررسي اثرات ژنوتوكسيك مواد مورد آزمايش مذكور، بكار گرفته شد. در فاز دوم آزمايشات به هر آزمون به طور جداگانه ميكروزومهاي كبدي موش كه در شرايط كاملا استريل از قبل تهيه شده بود، جهت بررسي سرطانزايي مواد مورد آزمايش افزوده گرديد.
نتايج بدست آمده نشان داد كه نمونه هاي آبزدا و ضدخوردگي محلول در نفت در دوز 10ml ژنوتوكسيك بودند و در دوزهاي 100ml و 250ml اثر سمي داشتند. ضد كف نفت در دوزهاي 10 و 100 ميكروليتر اثرات جهش زايي و سرطانزايي خود را نشان داد و در دوز 250ml سمي بود.
بطور كلي افزودن مواد شيميايي به نفت خام و آبهاي تزريقي سبب افزايش خاصيت ژنوتوكسيك و سمي مي شود. نظر به اينكه، 800 تا 1200 بشكه در روز،‌ آب حاوي مواد شيميايي مذكور و مواد شيميايي ديگر كه، جهت اهداف خاصي به آب تزريقي افزوده مي شود،‌ به محيط زيست درياي خليج فارس تخليه مي شوند، اميد است كه با توليد و جايگزين كردن تركيبات ديگر با اثرات ژنوتوكسيك و سمي كمتر و متناسب با تركيب نفت منطقه سيري، گام بزرگي،‌ در حفظ سلامت محيط زيست خليج فارس و حفظ تنوع زيستي اين اكوسيستم پهناور برداشته شود.

 نسخه قابل چاپ