بانک مقالات علوم محیطی

استفاده از ترکيب ها آلي قلع يا ارگانوتين ها در رنگ هاي دريايي (رنگ هاي مورد استفاده در سازه ها و شناورهاي دريايي) تحت تاثير محدوديت ها و ممنوعيت هاي بين المللي قرار دارد، اما با وجود قوانين بين المللي، استفاده از اين ترکيب ها در ايران به طور غير رسمي ادامه دارد که مصرف گسترده اين مواد و ورود آن به محيط هاي دريايي، به مرور منجر به آلودگي موجودات آبزي اکوسيستم دريا مي شود. به همين دليل تعيين مقدار اين ترکيب ها در محيط دريا از اهميت بسياري برخوردار است. در تحقيق حاضر، به منظور تعيين مقدار جذب و آستانه جذب تري بوتيل تين کلرايد از طريق غذا، از گونه اي بومي از ماهي هاي خليج فارس به نام اسکات (Scatophagus argus) استفاده شد. غذاي مورد استفاده براي تغذيه ماهي ها با چهار غلظت (0.0528, 0.0264, 0.00264, 0.0 mgml^-1) آلوده گرديد و در دوره هاي زماني 7، 14 و 21 روز نمونه برداري از ماهي هاي مورد آزمايش با در نظر گرفتن 3 بار تکرار صورت پذيرفت. در نهايت تشخيص تري بوتيل تين کلرايد طي 4 مرحله استخراج، پاک سازي، تغليظ و شناسايي با استفاده از دستگاه کروماتوگراف گازي مجهز به ردياب گيرنده الکترون (GC-ECD) انجام گرفت. در طي 21 روز آزمايش هاي آکواريومي ميزان جذب متفاوتي در زمان هاي مختلف از اين ترکيب مشاهده شد. علاوه بر اين با استفاده از اين دستگاه با حد تشخيص 0.1 ngg^-1، آستانه جذب براي اين ترکيب 0.0264 mgml^-1 تعيين گرديد.

 نسخه قابل چاپ