بانک مقالات علوم محیطی

در اين تحقيق روشي به منظور برآورد ريالي خسارات وارد بر توده و زادآوري در اثر بهره برداري و خروج چوب آلات در اراضي جنگلي ارايه شده است. جنگل هاي شرکت صنايع چوب و کاغذ مازندران به عنوان مطالعه موردي انتخاب گرديد. سه منطقه جنگلي شامل پارسل هاي 17 و 28 از سري واستون و پارسل 7 از سري الندان، به دليل اين که در ميان جنگل هاي تحت پوشش شرکت از ويژگي هاي متوسط و قابل تعميمي برخوردار بود، به عنوان عرصه مناسب تحقيق انتخاب شد. به منظور ارزيابي ريالي ميزان صدمات در دو بخش زادآوري و توده، هر کدام از عوامل اندازه گيري شده، پس از تبديل به ضريبي وارد محاسبات شد. تعداد نهال ها در هکتار و هزينه از بين رفتن هر نهال نيز برآورد شد. براي برآورد هزينه ريالي خسارات، ضمن استفاده از نظر کارشناسان و معرفي پيشنهادي روابط رياضي به کمک تکنيک تحليل سلسله مراتبي، داده هاي کيفي به مقادير کمي تبديل گرديد. نتايج نشان داد که در عمليات قطع و تبديل درختان به %3.2 زادآوري آسيب وارد مي شود که از اين مقدار %5 آن قابل پيشگيري است. همچنين پس از عمليات وينچينگ و خروج چوب آلات، به %4.8 زادآوري آسيب وارد مي شود که از اين مقدار %8 آن قابل پيشگيري است. يعني در مجموع طي عمليات بهره برداري، معادل 51147 ريال در هکتار صدمات قابل پيشگيري به زادآوري وارد مي شود. در بخش توده، عمليات قطع و تبديل به %13.6 از درختان باقي مانده آسيب وارد مي کند که سهم ريالي آن معادل 1512335 ريال در هکتار است. مجموعا ميزان خسارات وارد بر توده پس از چوب کشي يا به عبارت ديگر مجموع صدمات بهره برداري در پايان عمليات، معادل %15.5 و برآورد ريالي سهم قابل پيشگيري آن، سالانه 3544356 ريال در هر هکتار از منطقه مورد بهره برداري بوده است. نتيجتا در اثر بهره برداري و خروج چوب آلات معادل 3595503 ريال در هکتار به توده و زادآوري در جنگل مورد بهره برداري صدمات وارد شده است.

 نسخه قابل چاپ