بانک مقالات علوم محیطی

بيش از بيست سال است که روش شناسايي موجوداتي مانند شنگ معمولي از طريق مشاهده آثار و شواهد به جا مانده از آن ها مي باشد و اين روش به روش استاندارد معروف است. روش استاندارد يک نوع روش مطالعه سيستماتيک نمونه برداري است که 1 با استفاده از نقشه هاي 25000/ شواهد به جا مانده از موجودات مانند سرگين، ردپا و ... انجام مي گيرد. در مطالعه حاضر طبق اين روش، 4 ايستگاه در بخشي از رودخانه شنرود به عنوان بزرگ ترين رودخانه در منطقه شکار ممنوع ديلمان - درفک به فاصله 7 كيلومتر از يكديگر و گستره جستجوي 600 متر (300 متر به طرف بالا دست رودخانه يعني به طرف جنوب و 300 متر به طرف پايين دست رودخانه يعني به طرف شمال) از نقطه شروع كه معمولاً پل مي باشد، انتخاب و مورد بررسي قرار گرفته است. نقاط يافت آثار شنگ به عنوان نشانه حضور حيوان به صورت نقاط توپر برروي نقشه 25000/1 شبكه بندي شده با اندازه 4/1×4/1 سانتي متر مربع مشخص گرديده شده است. براين اساس بيشترين آثار و شواهد مشاهده شده در منطقه مورد مطالعه در ايستگاه شماره 2 بوده است و بر طبق نقشه انتشار به دست آمده از مطالعه شنگ با روش استاندارد کليه ايستگاه هاي مورد مطالعه از نظر حضور شنگ مثبت بوده اند و در همه اين ايستگاه ها آثار شنگ مشاهده گرديد. بيشترين اثر ديده شده سرگين و کپه نشانه بوده است که جزو مطمئن ترين آثار به جاي مانده از اين حيوان به شمار مي رود، چنين به نظر مي رسد که گستره جستجوي 600 متري طبق روش استاندارد براي اين منطقه مطلوب بوده است.

 نسخه قابل چاپ