بانک مقالات علوم محیطی

به منظور تعيين عوامل موثر بر پراکنش و فراواني پرندگان در پارک ملي کلاه قاضي و پناهگاه حيات و حش موته برخي از عوامل محيطي نظير و ضعيت آب و هوايي، پوشش گياهي و پستي و بلندي مورد مطالعه قرار گرفت. هــر منطقه به شبـکه اي از سلول ها با مساحت يک کيلومتر مربع تقسيم و تعداد 405 سلول به صورت تصادفي انتخاب و نمونه برداري گرديد. داده هاي حاصل با رسته بندي و رگرسيون چند متغيره مورد تحليل قرار گرفت. نتايج تحليل ها نشان مي دهد که پراکنش پرندگان دراين دو ناحيه در سه دسته قابل تشخيص است. دسته اي از پرندگان نظير هوبره و چکچک بياباني در دشت هاي بدون شيب و هموار گسترش يافته اند. دسته دوم پرندگاني هستند که به مجاورت با انسان و زندگي در کنار مناطق مسکوني و باغات و مزارع سازش يافته اند که از اين دستـه مي توان کلاغ ها، سبز قبا و دم جنبانک ها را نام برد. دسته سوم پرندگاني هستند که نواحي کوهستاني و و اريزه هاي کوهپايه اي را به عنوان زيستگاه بر مي گزينند نظير چکچک سر سياه، طرقه بنفش و زاغ نوک سرخ. به نظر مي رسد که اشکال پستي و بلندي زيستگاه مهم ترين عامل موثر بر ترکيب و فراواني پرندگان در اين دو ناحيه است. ترکيب و غناي گونه اي تا حد زيادي با پيچيدگي ماده زمينه زيستگاه در ارتباط است. از سوي ديگر غناي گونه اي و فراواني گونه اي با افزايش ارتفاع افزايش مي يابد که احتمالا به دليل کاهش خشکي با افزايش ارتفاع مي باشد. اين نتايج متفاوت از گراديان پراکنش و فراواني پرندگان در عرض هاي شمالي منطقه ديرين شمالگان مي باشد.

 نسخه قابل چاپ