بانک مقالات علوم محیطی

اين مقاله نتايج تحقيق انجام گرفته در مورد عملکرد آکوستيکي مانع هاي موازي ساده با سطوح و لبه هاي پخش کننده شياردار را ارايه مي نمايد. در اين تحقيق روش شبيه سازي عددي سطحي به منظور پيش بيني افت صدا در مانع ها به کار گرفته شده است. ميزان افت صدا در مراکز باندهاي 3/1 اکتاو باند در محل گيرنده هاي مختلف در فواصل بيست تا صد متر از سطح زمين تا ارتفاع 5/7 متر در مانع هاي پخش کننده دار برآورد و با نتايج مانع هاي موازي معادل با پوشش هاي جاذب و همچنين سخت مقايسه گرديد. يکي از موانع در ساختار مانع هاي موازي همواره به شکل T انتخاب شده است. در اين تحقيق همچنين ميزان افت کلي صدا در شبکه و زنــي A براي گيرنده هاي مختلف در مانع هاي موازي طراحي شده محاسبه گرديد.
استفاده از سطوح پخش کننده شيار دار روي لبه هاي سطوح و سطوح جانبي همه انواع مدل هاي مانع هاي موازي ساده طراحي شده در اين تحقيق باعث افزايش عملکرد مانع هاي معادل با سطوح سخت گرديد. همچنين مشخص گرديد با کاهش فرکانس طراحي سطوح پخش کننده مي توان عملکرد کلي مانع هاي موازي پخش کننده دار را افزايش داد. موثرترين مدل مانع هاي موازي ساده طراحي شده در اين تحقيق براي صداي ترافيک، مانع موازي پخش کننده دار با فرکانس طراحي 400 هرتز مي باشد.
روي هم رفته، عملکرد افزايشي موانع موازي پخش کننده دار در مقايسه با مانع موازي معادل سخت آن ها 8/5 دسي بل پيش بيني شده است. هرچند کاهش عرض سطوح پخش کننده مورد استفاده در موانع موازي به کار گرفته شده، ضريب جذب سطوح را بهبود بخشيده است، اما اين افزايش ضريب جذب، تاثير شيارها را در کارآيي آکوستيکي مانع پخش کننده دار کاهش داده و روي هم رفته، افت صداي مانع ها را در شبکه و زني A کاهش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ