بانک مقالات علوم محیطی

الگوهاي كنوني توليد و مصرف انرژي به شدت بر سوزاندن سوخت هاي فسيلي متكي است. تمامي كالاها و خدمات توليد شده در يك اقتصاد، به طور مستقيم و غيرمستقيم با مصرف انرژي و نيز انتشار آلاينده هايي همچون دي اكسيدكربن (كه عامل اصلي اثر گلخانه اي و تغييرات اقليمي شناخته شده است) مربوط مي باشند. به طور كلي ميزان انتشار CO₂ به عواملي از قبيله شدت CO₂، شدت انرژي پيوند توليد- فن آوري، روابط متقابل ميان بخش هاي اقتصاد، و ساختار و سطح تقاضاي نهايي براي كالاهاي بخش هاي مختلف، وابسته است. هدف كلي اين تحقيق عبارت است از شناسايي روابط متقابل ميان سطح فعاليت هاي توليدي بخش هاي صنعتي كشور در يك مقطع زماني مشخص (سال 1380)، مصرف و شدت مصرف انرژي توسط اين فعاليت ها و آثار زيست- محيطي مترتب بر آن كه به طور مشخص در ميزان انتشار گاز كربنيك (CO₂) منتشر شده توسط هر رشته فعاليت مشخص دنبال مي شود.
به همين منظور با استفاده از رهيافت داده- ستانده، كه به دليل ويژگي هاي روش شناختيه خود ابزاري مفيد براي تحليل روابط مستقيم و غيرمستقيم ميان رشته فعاليت هاي اقتصادي در مقياس كلان به شمار مي رود، مبادرت به طراحي مدلي شده است كه ضمن محاسبه بردارهاي شدت انرژي و شدت دي اكسيدكربنه رشته فعاليت هاي صنعتي اقتصاد، اين امكان را فراهم مي آورد تا بتوان آلايندگي رشته فعاليت ها را بر اساس عوامل ياد شده تحليل كرد و نتايج به دست آمده را در سياست گذاري هاي صنايع كشور از حيث انتخاب فن توليد مناسب، جايگزيني يا اصلاح فن آوري هاي فرسوده و كهنه تبديله انرژي و همين طور در خوده بخش انرژي مورد استفاده قرار داد. افزون بر اين، نتايج حاصل مشخص مي كند كه در چه بخش هايي مي توان با استفاده از قيمت گذاري، ماليات ستاني و ديگر سياست هاي مناسب، تقاضاي نهايي و از اين رهگذر آلودگي هوا توسط دي اكسيدكربن را كنترل كرد.

 نسخه قابل چاپ