پاسخ به:بانک مقالات علوم محیطی
چهارشنبه 3 خرداد 1391 11:33 AM
6 : علوم و تكنولوژي محيط زيست زمستان 1389; 12(4 (مسلسل 47)):59-69. |
بررسي مکانيسم هاي اجرايي معاهده CITES در نظام حقوقي ايران با هدف حفاظت از گونه هاي در معرض خطر انقراض |
دبيري فرهاد,آزادبخت بيتا* |
* گروه محيط زيست، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد رودهن |
همه ساله حدود 17500 گونه از انواع حيوانات و گياهان در دنيا محو و نابود مي شوند كه اين تعداد از نظر اكولوژيكي رقمي كمتر از حد واقعي را نشان مي دهد. در سال هاي اخير اجلاس ها و کنفرانس هاي مهم و متعددي در جهان برگزار گرديده است كه منجر به شناخت و تصميم گيري در راه مقابله با عمده ترين مسايل زيست محيطي شده است و كنوانسيون تجارت بين المللي گونه هاي جانوري و گياهي وحشي در معرض خطر انقراض معروف به CITES * از موافقتنامه هاي زِيست محيطي بين المللي است كه با هدف حمايت از گونه هاي در معرض خطر انقراض در مقابل تجارت بي رويه جهاني تدوين يافته و در حال حاضر يكي از موثرترين معاهدات زيست محيطي براي حمايت از اين گونه ها در سطح جهان است. هر چند كه CITES داراي ماهيت قاعده سازي در سطح جهان است ليكن بنا به دلايل مختلف از جمله محدوديت و خاص بودن موضوع و عدم برخورد مستقيم با حاكميت ملي دول و تحديد حدود آن، ذاتا در حدي نيست كه بتواند تبديل به يك عرف بين المللي شود، لذا اين معاهده صرفا ميان كشورهاي عضو معتبر بوده ولي داراي آثاري غيرمستقيم نسبت به كشورهاي غيرعضو نيز مي باشد، به عبارت ديگر با توجه به روند سريع عضويت كشورها تاثيرات عمومي و جهاني آن انكارپذير نمي باشد. ايران نيز به عنوان يکي از اعضاي اين معاهده بيش از سه دهه است که در راستاي اهداف آن گام بر مي دارد. |
كليد واژه: کنوانسيون زيست محيطي، تنوع زيستي، تجارت بين المللي، گونه هاي در معرض خطر انقراض |
نسخه قابل چاپ |