بانک مقالات علوم محیطی

موسيقي بيانگر پيوند جسم و روح انسان با محيط اطراف وي و نيز نمايانگر هماهنگي و هارموني بين اجزاي مختلف طبيعت است. موسيقي در ذات خود برگرفته از اصوات طبيعي است و به هر ميزان كه به طبيعت نزديك شود، در واقع به ذات خود نزديك شده است، زيرا اصوات چيزي نيستند جز روح طبيعت. در تهيه اين مقاله تاثير طبيعت و محيط زيست در کليه جنبه هاي موسيقي کنوني ايران مورد بررسي قرار گرفته است و با استفاده از مطالعات کتابخانه اي، بررسي منابع صوتي و مطالعات ميداني در نواحي مختلف ايران، مشخص گرديده است که در موسيقي كنوني ايران آنچه تاثير طبيعت و محيط زيست بر آن ها بيشتر مشهود است، موسيقي سنتي، موسيقي ملي و موسيقي محلي است.
موسيقي سنتي ايران بر اساس موسيقي دستگاه ها و رديف که در اصل مجموعه ملودي هايي است که به وسيله افراد مختلف در زمان هاي گوناگون جمع آوري شده، شکل گرفته و از ديدگاهي ديگر، منظومه اي از قطعات موسيقي نواحي مختلف ايران است كه پاره اي از عام ترين ويژگي هاي فرهنگي و طبيعي ايران را دارا مي باشد. در موسيقي ملي ايران که شامل آهنگ ها، تصانيف و ترانه هاي ايراني است، جلوه هاي زيست محيطي طبيعي ايران منعكس شده كه در اين مقاله پس از بررسي نمونه هاي مرتبط، جدولي از آن ها تهيه گرديده است.
هر ناحيه از ايران با توجه به موقعيت جغرافيايي، بافت فرهنگي اجتماعي و آيين هاي محلي، موسيقي مخصوص خود را دارد. طبيعت و محيط زيست بر رفتار و ذهنيت مردم مناطق مختلف و در نتيجه موسيقي آن ها تاثير متفاوتي مي گذارد. مردم هر منطقه بر اساس شرايط اوليه محيطي خود به انتخاب ساز و نغمه هاي موسيقي مي پردازند. موسيقي محلي مانند موسيقي خراسان، گيلان، مازندران، كردستان، لرستان، بلوچستان، آذربايجان و تركمن صحرا، از طبيعت بيشتر وام گرفته است و نقش طبيعت و محيط اطراف در آن بيشتر مشهود است.

 نسخه قابل چاپ