بانک مقالات علوم محیطی

در كشورهاي توليد كننده نفت، اين ماده به عنوان يكي از مهم ترين آلوده كننده هاي محيط زيست به شمار مي رود. رهاشدن نفت در آب و خاك مي تواند سبب آسيب به موجودات زنده شود. يكي از راه هاي مناسب جهت كاهش آلودگي نفتي از خاك، زيست درماني مي باشد. برخي از ميكروارگانيسم ها قادرند از بعضي تركيبات موجود در نفت به عنوان ماده غذايي استفاده كرده و آن را تبديل به مواد ساده تر مثل آب و دي اكسيد كربن نمايند. در اين تحقيق چگونگي تخريب زيستي نفت خام در خاك با مقياس نيمه صنعتي (پايلوت) مطالعه شد. قطعه زمين هايي به ابعاد 1×2 متر و ارتفاع 70 سانتي متر از سيمان تهيه شد و خاك آلوده به نفت خام سنگين 2 (V/W) درصد (20000 ppm) در حدود 0.8 مترمكعب به هر خانه اضافه شد و مواد افزودني از قبيل كود شيميايي فسفاته و نيتراته، كود حيواني و تراشه چوب به خانه هاي مختلف اضافه شد و روند تخريب زيستي نفت در هر خانه در مدت 12 ماه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بيشترين كاهش به ميزان 65 درصد در زميني كه به آن كود شيميايي و هم زمان تراشه چوب داده شده بود ديده شد. در زميني كه به آن كود حيواني اضافه شده بود مقدار كاهش در حدود 60 درصد و در زميني كه در آن فقط از كود شيميايي استفاده شده بود، كاهش نفت در حدود 55 درصد بود. در نهايت در زميني كه در آن هيچ گونه از فاكتورهاي مواد افزودني اعمال نشده بود ميزان كاهش در حدود 50 درصد بود. به اين ترتيب مشاهدات ما نشان داد كه استفاده هم زمان از تراشه چوب و كود شيميايي و با استفاده از كود حيواني در خاك مي تواند، راندمان تخريب زيستي نفت را بالا ببرد.

 نسخه قابل چاپ