بانک مقالات علوم محیطی

اين آزمايش به منظور ارزيابي مقاومت 15 توده بومي پياز ايراني از نظر مقاومت به آفت تريپس پياز، انجام شد. اين توده ها عبارت بودند از: قرمز آذرشهر، كزبر زنجان، طارم زنجان، شناط ابهر، قولي قصه زنجان، سفيد قم، سفيد خمين، درچه اصفهان، سفيد كاشان، مشكان فارس، اقليد فارس، سفيد و قرمز نيشابور، صورتي و سفيد كردستان كه در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در دو سال متوالي كشت شدند. صفات اندازه گيري شده در اين آزمايش شامل: تعداد تريپس در بوته، دماي برگ، رنگ برگ، ضخامت برگ، نرخ خسارت (ميزان خسارت ناشي از تغذيه آفات شامل ايجاد نواحي كلروز، نكروز و لكه هاي نقره فام) و زاويه برگ (زاويه بين دو برگ مركزي) بود. نتايج حاصل از تجزيه واريانس داده ها نشان داد توده هاي پياز از نظر نرخ خسارت و تعداد تريپس در سطح 1 درصد با يكديگر اختلاف معني داري داشتند. توده هاي مشكان فارس، سفيد كردستان و سفيد قم نسبت به تريپس پياز مقاوم و توده هاي صورتي كردستان، قولي قصه زنجان حساس به تريپس بودند. همچنين زاويه بين دو برگ مركزي گياه در توده هاي مقاوم سفيد كردستان و سفيد قم به طور قابل ملاحظه اي بيشتر از ديگر تود هاي مورد مطالعه بود. همچنين اختلاف معني داري بين دماي برگ، رنگ برگ و ضخامت برگ در بين توده هاي مختلف ملاحظه نگرديد. از آنجا كه براي كنترل تريپس پياز (به خصوص در ايران) از سموم شيميايي خطرناك و در چند نوبت استفاده مي شود، كاربرد توده هاي مقاوم به عنوان يكي از روش هاي بسيار مهم در مديريت تلفيقي آفات، گامي موثر در كاهش مصرف سموم شيميايي به حساب مي آيد.

 نسخه قابل چاپ