بانک مقالات علوم محیطی

مطالعه و بررسي تركيب فلورستيك پوشش گياهي از اهميت خاصي در مديريت حفاظت و تنوع زيستي برخوردار است. شبه جزيره ميانكاله به علت فون و فلور ويژه موجود، داراي ارزش حفاظتي بالايي است. بنابراين مطالعه اي به منظور شناخت تركيب فلورستيك و تعيين تيپ هاي گياهي موجود و نيز رسم پروفيل پوشش گياهي در ميانكاله در سال 1381 انجام شد تا نقش آنها از نظر غذا و پناهگاه براي حيات وحش مشخص شود. براي تعيين و نامگذاري تيپ هاي گياهي، در هر واحد رويشي همگن تعداد 10 كوادرات 100 متر مربعي و 25 متر مربعي براساس سطح حداقل و ماهيت پوشش گياهي برداشت گرديد. تعداد كل كوادراتها به همراه فراواني و پوشش آنها در هر كوادرات گزارش گرديد. نتايج نشان داد كه در اين منطقه، 7 تيپ گياهي ماسه دوست (Plantago indica-Carex nutanse)،‌ انار خالص (Pure Punica)،‌ انار- تمشك (Punica-Rubus)،‌ انار- سازو (Punica-Juncus)،‌ سازو- تمشك (Juncus-Rubus)،‌ سازوي خالص (Pure Juncus) و شورپسند (Frankenia hirsute-Plantago coronopus) وجود دارد. تيپ گياهي ماسه دوست، با پوشش توسكاي ييلاقي (Alnus subcordata) پناهگاه و آشياني مناسب براي پرنده شكاري Falco subbuteo مي باشد. همچنين تيپ گياهي انار خالص كه بيشتر بخش هاي مركزي شبه جزيره را با حضور گونه انار (Punica granatum) اشغال نموده است. زيستگاهي مناسب براي پرندگاني مثل Francolinus francolinus, Lanius isabellinus, Erithacus rubecula, Phasianus colchicus, Otis tarda, Chlamydotis undulate, Coturnix coturnix و Scolopax rusticola است. بررسي تركيب فلورستيك در تعيين توزيع گياهاني كه به عنوان غذا براي وحوش استفاده مي شود اهميت دارد.

 نسخه قابل چاپ