بانک مقالات علوم محیطی

معدن زغال سنگ مزينو در 85 کيلومتري غرب طبس در استان يزد قرار دارد. منطقه مورد مطالعه به لحاظ جايگاه زمين ساختي در زون ايران مرکزي واقع شده است. واحدهاي زغال سنگي اين منطقه در سازند مزينو (سازند هجدک) با سن ژوراسيک مياني تشکيل شده اند. سازند مزينو شامل تناوبي از زغال سنگ، شيل، ماسه سنگ و به ندرت لايه هاي نازک آهکي مي باشد. وجود ناخالصي هايي از کاني هاي سولفوره (بويژه پيريت)، رس ها به خصوص آرژيليت، کائولينيت، مونتموريلونيت و کوارتز در اين زغال سنگ ها قابل توجه است. بدين جهت ترکيب کاني هاي فلزي و غيرفلزي نقش مهمي را در کيفيت اين زغال سنگ ها و ملاحظات زيست محيطي آن ها ايفا مي کند. در اين تحقيق معلوم شد کاني فلزي پيريت به همراه سدريت، آنکريت، کلسيت، ژيپس، باريت، ايليت و کاني هاي رسي شامل آرژيليت، کائولينيت و مونتموريلونيت و ماسرال ويترينيت از اصلي ترين اجزا ترکيب اين زغال سنگ ها هستند که از نظر زيست محيطي بايد مورد توجه باشند. زغال سنگ معدن مزينو از نوع آنتراسيت تا نيمه آنتراسيت با مواد فرار کم و خاکستر متوسط 30 درصد است که قرار است در مجاورت آن اولين نيروگاه زغال سوز کشور ساخته شود. به طور کلي در منطقه مزينو حدود 650 ميليون تن زغال سنگ حرارتي شناخته شده است که حدود 250 ميليون تن آن قابل استخراج به نظر مي رسد. با توجه به استخراج سالانه 2 ميليون تن و حجم زيادي معدن کاري و ساخت نيروگاه استخراج زغال سوز توجه به اثرات زيست محيطي آن داراي اهميت زيادي است.

 نسخه قابل چاپ