بانک مقالات علوم محیطی

با توجه به اهميت منابع آبي در کشور ايران، نياز است تا از بدنه هاي آب شيرين همچون سدها محافظت بيشتري گردد. يکي از مهمترين روشهاي حفظ اين منابع آبي، انجام مديريت صحيح در جهت کاهش فرسايش و توليد رسوب مي باشد که لازمه آن آگاهي از مقدار رسوب زايي و نواحي داراي بحران فرسايشي در حوزه هاي بالادست سدها است. از اينرو مطالعه حاضر، تهيه نقشه بهنگام فرسايش و رسوب در حوزه آبخيز سد دز با مساحت تقريبي 17320 کيلومتر مربع جهت علاج بخشي سد دز و درک درست از مديريت فرسايش اين نواحي را مد نظر قرار داده است.
وسعت قابل توجه حوزه آبخيز مورد نظر و عدم امکان انجام عمليات ميداني گسترده بدليل ويژگيهاي طبيعي و صعب العبور بودن منطقه، موجب گرديد تا استفاده از تصاوير ماهواره اي و سيستم اطلاعات جغرافيايي در تلفيق با عمليات ميداني محدود مورد توجه قرار گيرد. در اين مطالعه با بررسي روشهاي مختلف مدلسازي فرسايش و رسوب، مدل تجربي PSIAC با 9 پارامتر موثر انتخاب گرديد. به منظور تامين اطلاعات ورودي موردنياز مدل، از داده هاي ماهواره اي IRS و +Landsat- ETM، نقشه هاي پايه موجود، عکسهاي هوايي، بازديد هليکوپتري و نيز عمليات زميني بهره گرفته شد. کاليبراسيون مدل با داده هاي حاصل از بررسي مخزن سد و لحاظ کردن ويژگيهاي بومي منطقه مورد مطالعه اين امکان را فراهم آورد تا با بهره گيري از GIS و تلفيق لايه هاي اطلاعاتي مختلف، شناسايي و طبقه بندي مناطق فرسايشي ميسر گردد. نتايج حاصله در قالب نقشه ها و آمار فرسايش، ضمن شناسايي کلاسهاي فرسايشي و معرفي مناطق حاد فرسايشي، راهگشاي مديريت حوضه آبخيز و کنترل رسوب با نگرش ويژه بر اولويتهاي اجرايي مي باشد