پاسخ به:بانک مقالات علوم محیطی
سه شنبه 2 خرداد 1391 12:11 PM
7 : علوم محيطي پاييز 1387; 6(1):75-81. |
سنجش مقدار روي در بافت هاي ماهي شهري معمولي صيد شده در مناطق شمالي خليج فارس |
سعيدي مژده,ابطحي بهروز*,مرتضوي محمدصديق,آقا جري ناصر,قدرتي شجاعي مهدي |
* گروه زيست شناسي دريا، دانشکده علوم زيستي، دانشگاه شهيد بهشتي، تهران، ايران |
در اين تحقيق مقادير روي موجود در بافت هاي کبد، عضله به عنوان مهمترين بافت خوراکي و پوست ماهي تجاري وابسته به کف، با نام محلي شهري معمولي (Lethrinus nebulosus)، تهيه شده از صيد گاه هاي بندرعباس و بندر لنگه در بازه زماني پاييز 1386 تا بهار 1387 اندازه گيري شد. نمونه ها پس از آماده سازي و هضم بوسيله دستگاه مايکروويو با دستگاه جذب اتمي کوره اي (THERMO مدل FS 95) مورد آناليز قرار گرفتند. ميانگين وزن ماهيان مورد مطالعه بر حسب گرم برابر با (308-3054) 1320.7 و به ترتيب ميانگين غلظت روي در بافت هاي کبد، عضله و پوست برابر با (0.039-0.856) 0.326، 0.084 (0.041-0.265) و 0.0228 (0.0011-0.0508) ميکرو گرم بر گرم وزن خشک بود. نتايج حاصل از تحليل آماري نشان داد همبستگي مثبت بين وزن کبد و مقدار روي در کبد (µg/g dw) وجود دارد (P<0.05). تفاوت معني داري بين مناطق از نظر مقدار روي موجود در پوست و نيز بين فصول از نظر مقدار روي در پوست و عضله وجود داشت (P<0.05). مقايسه ميانگين غلظت روي موجود در اين بافت ها با مقادير ارايه شده در کشورهاي ديگر سواحل خليج فارس (قطر، عمان، امارات متحده عربي) نشان ميدهد که مقدار روي کمتر از مقادير گزارش شده در اين کشورهاست. بر اساس نتايج، غلظت هاي يافت شده در نمونه ها و مقادير مجاز تعيين شده توسط مراجع جهاني، مقدار روي موجود در اين ماهيان تاثير منفي بر سلامتي انسان ندارد. |
كليد واژه: عناصر کم مقدار، تجمع زيستي، آلودگي، کيفيت گوشت ماهي |
نسخه قابل چاپ |