بانک مقالات علوم محیطی

از نقطه نظر برنامه ريزي محيط زيست، توسعه عبارت از فرايند تبديل ساختار اكوسيستم به عملكرد يا كاركرد آن است. به واسطه بيشمار بودن اكوسيستم هاي محيط زيست و پيچيده بودن كنش ها و واكنش هاي توسعه در اكوسيستم هاي سيبرنتيك يا خود سامان، مدل سازي يا استفاده از مدل ها به عنوان راه حلي براي شناخت و پيش بيني جهان واقعي تاكنون چاره ساز بوده است. اما گاهي اوقات استفاده از مدل و مدل سازي خود به چنان پيچيدگي منجر مي شود كه احتمال پيش بيني نادرست از دنياي حقيقي را افزايش مي دهد. در اين مقاله کوشش شده است ضمن بر شمردن اين گونه مدل ها، مانند مدل رگرسيون خطي چند گانه MLR و يا فرايند تحليل سلسله مراتبي AHP راه هاي ساده كردن مدل، مانند مدل هاي كاسته شده و يا استفاده از محاسبات ماتريسي در مدل SWOT و همچنين به كارگيري مدل تئوري بازي ها در تصميم گيري براي آمايش سرزمين در شيوه ايراني به عنوان راه حل ها ارايه گردد. تا بتوان از مدل به منزله سامانه پشتيبان تصميم گيري (DSS) مناسبي براي ترسيم دنياي واقعي در برنامه ريزي محيط زيست بهره برد.

 نسخه قابل چاپ