بانک مقالات علوم محیطی

مديريت بقاياي گياهي يکي از گزينه هاي در دسترس براي پايدارسازي سامانه هاي کشاورزي است. به منظور بررسي تغييرات غلظت نيترات و آمونيوم خاک در اثر کاربرد بقاياي پنبه و سويا يک آزمايش انکوباسيوني هوازي با استفاده از لايه 0-30 سانتي متري خاک سيلتي – رسي - لومي انجام شد. بدين منظور نمونه خاک با بقاياي سويا، پنبه و پنبه + اوره (جهت ممانعت از غيرمتحرک شدن نيتروژن) به مقدار لازم جهت تامين 150 کيلوگرم نيتروژن کل (کجلدال) مخلوط شد. نمونه ها به مدت 175 روز و در شرايط کنترل شده و دماي 25 درجه سانتي گراد در معرض انکوباسيون قرار گرفتند. ميزان نيترات و آمونيوم و جمعيت باکتري ها، اکتينومايست ها و قارچ ها در 7، 14، 28، 67، 109 و 175 روز پس از آغاز آزمايش اندازه گيري شدند. نتايج تحقيق مويد پويايي تغييرات جمعيت هاي ميکروبي و برتري غيرمعني دار بقاياي پنبه بر بقاياي سويا از جنبه نيترات و آمونيوم تجمعي آزاد شده بود. در تمام موارد، اضافه کردن کود نيتروژن به بقاياي پنبه موجب برتري اين تيمار در آزادسازي نيتروژن و آمونيوم شد. اين نتايج بر اساس نسبت C:N سويا و پنبه قابل توجيه نبود و مشخص شد که ظاهرا درصد ليگنين اين بقايا در آزادسازي نيتروژن از بقايا موثرتر بود، چرا که درصد ليگنين پنبه 0.7-1.6 درصد و درصد ليگنين سويا حدود 14 درصد است. در اين تحقيق رابطه آزادشدن نيترات و آمونيوم با جمعيت هاي ميکروبي در جريان فرآيند تجزيه مورد تحليل قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ