بانک مقالات علوم محیطی

گسترش شهرنشيني و توسعه شهرها به همراه افزايش شتابان جمعيت و توسعه فعاليت هاي صنعتي با مصرف بي رويه سوخت هاي فسيلي به شدت آلودگي ها را افزايش داده است که عواقب آن در درجه اول به صورت امراض و بيماري هاي تنفسي، تشديد بيماري هاي قلبي و ريوي، متوجه ساکنان شهرها مي شود و در مرحله بعد، به عنوان عاملي در تشديد نوسانات اقليمي و تاثيرات زيست محيطي نقش ايفا مي نمايد. در تحقيق حاضر از 2 نوع داده براي بررسي رابطه بين عناصر و مولفه ها استفاده شده است. اولين داده مورد بررسي، عناصر اقليمي در طول دوره آماري 51 ساله از 1952-2003 ميلادي، بصورت سه دوره 17 ساله، پاک (1952-69)، دوره مياني (1970-86) و دوره آلوده (1987-2003) مي باشد، که نوسانات و تحولات اقليمي در اين سه دوره با يکديگر مورد مقايسه قرار گرفته شده است. دومين متغير يا داده مورد مطالعه، نوع و ميزان آلاينده هاي شهر تهران در طول دوره آماري 1997-2003 و به صورت ميانگين سالانه مي باشد. در مجموع بعد از محاسبات مختلف اين نتيجه حاصل گرديد که اقليم شهر تهران در دوره آلوده نسبت به دو دوره قبل، از نوسان بيشتري برخوردار بوده و نوسانات اقليم منطقه دردوره آلوده به صورت افزايش دما، افزايش پتانسيل سيلاب خيزي و تغيير اقليم بسوي وضعيتي گرم و مرطوبتر مي باشد.

 نسخه قابل چاپ