بانک مقالات علوم محیطی

اين تحقيق در صدد است الگوي روش شناختي جديدي را براي شبيه سازي ديناميک کاربري اراضي شهري با استفاده از سنجش از دور، GIS و مدل سلول هاي خودکار فراهم نمايد. آزمايش اين مدل براي شبيه سازي تغييرات کاربري اراضي شهري يکي از شهرهاي مياني ايران (شهرکرد) و براي يک دوره زماني 35 ساله انجام گرفت. احتمالات تبديل کلي از روش زنجيره هاي مارکف و همچنين جداول شرايط منحصر به فرد حاصل از روش WoE به دست آمد. احتمالات تبديل محلي به وسيله متغيرهاي مربوط به عوامل زيرساختي شهر و با استفاده از دو روش احتمالاتي تجربي روش وزن هاي شاهد (WoE) بر اساس تئوري بيز و همچنين مدل رگرسيون لجستيک، محاسبه گرديد. قوانين تبديل کاربري اراضي نهايي وارد مدل Urban-CA گرديد و بر اساس الگوريتم هاي اختصاص کاربري اراضي تصادفي، شبيه سازي صورت گرفت. اين مدل Urban-CA تغيير کاربري اراضي يک مدل CA که بر پايه همسايگي هشت تايي موراست را اجرا مي کند. خروجي هاي شبيه سازي به صورت آماري با يک روش ترکيبي جديد که بر پايه روش هاي تحليل چندگانه است، ارزيابي گرديد. بعد از آنکه شبيه سازي براي دوره هاي زماني 1999-2002 و 2002-2006 اجرا شد، مدل شبيه سازي براي پيش بيني تغييرات کاربري اراضي شهري تا سال 2025 (1404) و براي سناريوهاي مختلف برنامه ريزي شهري اجرا شد. براي تمام دوره هاي شبيه سازي، بهترين نتايج در استفاده از ترکيب روش مارکف و روش رگرسيون لجستيک با گاماي 0.5 براي استخراج قوانين تبديل حاصل شد. نتايج مختلف شبيه سازي براي منطقه مورد مطالعه، کاربردي بودن آتي مدل براي شبيه سازي روند رشد شهرهاي ايران و ساير نقاط جهان را اثبات مي کند.

 نسخه قابل چاپ