بانک مقالات علوم محیطی

   12 : علوم محيطي زمستان 1388; 7(2):169-180.   تحليل مديريت پايدار منابع طبيعي در بين کشاورزان شهرستان بهبهان (مطالعه اي در استان خوزستان)   حسن شاهي هاجر,ساداتي سيدابوالحسن*,رضايي عبدالمطلب   * گروه مديريت و توسعه کشاورزي، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزي، پرديس کشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه تهران    

پايداري در مديريت منابع طبيعي و حفظ آن از شروط اساسي براي رسيدن به توسعه پايدار کشاورزي و روستايي است. هدف اصلي اين تحقيق تحليل مديريت پايدار منابع طبيعي در بين کشاورزان شهرستان بهبهان از استان خوزستان مي باشد. در اين تحقيق از روش توصيفي - همبستگي استفاده شد. تعداد نمونه تحقيق بر اساس فرمول کوکران 150 نفر برآورد گرديد که بر اساس نمونه گيري طبقه اي و کاملا تصادفي داده هاي موردنياز از اين تعداد کشاورز جمع آوري گرديد. ابزار تحقيق شامل پرسشنامه اي بود که روايي محتوايي آن توسط پانل متخصصان تعيين گرديد. نتايج عمده اين مطالعه نشان مي دهد که 30.7 درصد (46) کشاورز در گروه ناپايدار، 58.7 درصد يا 88 کشاورز در گروه پايداري متوسط و 10.7 درصد يا 16 نفر از کشاورزان در گروه پايدار جاي گرفتند. هم چنين نتايج حاصل از رگرسيون چندمتغيره نشان مي دهد متغيرهاي ميزان درآمد کشاورزي، سابقه کار کشاورزي، تعداد افراد باسواد خانوار، شرکت در کلاس هاي ترويجي و ميزان درآمد غيرکشاورزي توانايي تبيين (R²=0.834)%83 تغييرات متغير مديريت پايدار منابع طبيعي توسط کشاورزان را دارا مي باشند.

  كليد واژه: مديريت پايدار منابع طبيعي، کشاورزان، شهرستان بهبهان، استان خوزستان    

 نسخه قابل چاپ