بانک مقالات علوم محیطی

درياي خزر به دليل دارا بودن خط ساحلي بسيار طويل و وجود مناطق شهري، صنعتي و کشاورزي بسيار در مجاورت خود، همواره از منظر زيست محيطي تحت فشارها و تهديدات شديدي قرار داسته است. توسعه فعاليت هاي استخراج و بهره برداري نفت بالاخص در مناطق مرکزي و غربي اين درياچه باعث ورود مقادير متنابهي از انواع آلاينده هاي نفتي به اين پيکره آبي مهم شده است. با توجه به اثرات نامطلوب آلاينده هاي هيدروکربني بر کيفيت زندگي و حيات گونه هاي ساکن درياها و حاشيه، بررسي وضعيت آلودگي رسوبات کف به عنوان سرنوشت نهايي آلاينده هاي نفتي در پيکره هاي آبي همواره مورد توجه بوده است. در تحقيق حاضر وضعيت عمومي آلودگي رسوبات به آلاينده هاي نفتي در محدوده وسيعي از مرزهاي جنوبي درياي خزر در مجاورت استان هاي گلستان و مازندران مورد بررسي قرار گرفته است. در اين مطالعه همچنين با در نظر گرفتن محتوي، نوع و غلظت ترکيبات هيدروکربني موجود در رسوبات و از طريق توسعه شاخص هاي مرتبط، وضعيت تجزيه زيستي و ميزان هوازدگي هيدروکربن هاي مشاهده اي در رسوبات سطحي برداشت شده از بستر دريا در سواحل جنوب و جنوب شرقي درياچه خزر مورد بررسي قرار گرفته است. بررسي وضعيت عمومي غلظت هيدروکربن هاي نفتي (TPH)، آلکان هاي نرمال (n-Alkanes) و هيدروکربن هاي آروماتيک چندحلقه اي (PAHs) بيانگر عدم آلودگي رسوبات سطحي مناطق شرقي و آلودگي کم تا متوسط قسمت هاي مرکزي و غربي ناحيه مورد مطالعه است. بررسي شاخص هاي توسعه داده در منطقه در ارتباط با وضعيت تخريب مولکولي هيدروکربن هاي مشاهده اي نيز بيانگر وجود باقيمانده هاي نفتي هوازده، تجزيه زيستي بالا و غيرتازگي هيدروکربن هاي مشاهده اي در اکثر محدوده مطالعات است که اين گوياي وجود منابع پيشين و ديرينه از ورود اين آلاينده ها به منطقه فوق مي باشد.