بانک مقالات علوم محیطی

در اين مقاله يک روش پيشنهادي مبتني بر تحليل هاي چندمتغيره جهت توسعه شاخص کيفي آب زيرزميني ارائه شده است. روش شناسي ارائه شده مبتني بر سه مرحله کلي انتخاب، استانداردسازي و تجميع پارامترهاي انتخابي در جهت توسعه شاخص هاي کيفي آب زيرزميني است که با بهره گيري از استانداردهاي محلي و منطقه اي انجام مي پذيرد. در اين روش، با انتخاب مجموعه از پارامترهاي همجنس، مقدار غلظت نرمال ترکيبات از طريق تقسيم غلظت متوسط آن بر حداکثر مجاز مورد اشاره در استانداردهاي کيفي، بطور مجزا تعيين و محاسبه مي گردد. سپس بر اساس وزن هاي پيشنهادي، شاخص نهايي کيفيت آب زيرزميني با وزندهي کميت هاي استاندارد شده بطور مستقل تعيين مي گردد. به منظور ارزيابي روش پيشنهادي، در اين تحقيق از اطلاعات موجود از آب هاي زيرزميني استان قزوين جهت ارزيابي مطلوبيت شرب آن از نظر محتوي مواد معدني و پارامترهاي عمومي استفاده شده است. با فرض عدم آلودگي آب، در مرحله انتخاب، هشت پارامتر کيفي تاثيرگذار (اعم از K⁺ ,Na⁺, Ca²⁺, Mg²⁺, So^2-₄, Cl^-، TDS و pH) که سابقه اطلاعاتي دقيق تري از آن ها در دسترس بوده، انتخاب گرديده است. با استانداردسازي اين پارامترها بر اساس استانداردهاي کيفي آب شرب ايران و وزن دهي اين مقادير، در نهايت مجموعه اي از شاخص هاي کمي براي کيفيت آب چاه هاي منطقه مورد مطالعه توسعه داده شد. به منظور ايجاد تصويري مناسب از محدوده مطلوب تغيير اين شاخص ها و نيز جهت ارزيابي مقايسه اي آن ها، شاخص هاي بدست آمده به روش فوق با شاخص هاي بدست آمده از آب هاي معدني مقايسه گرديد. ترسيم مقايسه اي نتايج بدست آمده بصورت خطوط هم شاخص، در نهايت تصويري واضح از وضعيت کيفي آب هاي زيرزميني دشت قزوين از منظر محتوي مواد معدني آن فراهم ساخته است. نتايج اين مطالعه گوياي نزديکي محتوي املاح معدني و پارامترهاي عمومي آب هاي زيرزميني برخي از نقاط استان به آب هاي معدني، که کيفيت شرب آن ها مورد تاييد است، مي باشد. بديهي است تعيين مطلوبيت عمومي آب هاي زيرزميني براي مصارف شرب علاوه بر بررسي املاح معدني نيازمند به بررسي ساير پارامترهاي درگير نيز مي باشد.

 نسخه قابل چاپ