بانک مقالات زیست شناسی

دوکفه اي خوراکي Amiantis umbonella در سواحل گلي - ماسه اي قسمت هاي شمالي خليج فارس، بندرعباس حضور دارد و يکي از گونه هاي فراوان در اين مناطق مي باشد. در اين مطالعه نمونه برداري از اين دوکفه اي (240 عدد دوکفه اي)، آبهاي سطحي (12 نمونه آب) و رسوبات (12 نمونه رسوب) در دو فصل تابستان و زمستان 1388 (يکبار نمونه برداري در هر فصل) در دو ايستگاه (ايستگاه اول، پارک غدير، 20’ 56^o طول شرقي و ’11 27^o عرض شمالي و ايستگاه دوم، نخل ناخدا، 23’ 56^o طول شرقي و 10’ 27^o عرض شمالي) از ساحل گلشهر بندرعباس انجام پذيرفت. ميزان تجمع 8 فلز Fe، Mg، Zn، Pb، Cd، Ag، As و Cu در قسمت هاي مختلف بدن دوکفه اي ها، آبهاي سطحي و رسوبات منطقه مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به کمبود اطلاعات روي تجمع فلزات در ماکروبنتيک هاي اين مناطق، مطالعه حاضر گزارش اوليه اي از ميزان تجمع فلزات سنگين در اين دوکفه اي حفار است. با توجه به نتايج بدست آمده هيچ تفاوت معني داري در تجمع فلزات سنگين در دوکفه اي ها بين دو ايستگاه و دو فصل مشاهده نگرديد (P?0.05). حداکثر و حداقل تجمع فلزات در دوکفه اي ها بترتيب مربوط به فلز 10000±7823) Mg ميکروگرم بر گرم وزن خشک) و فلز 0.3±00.0) Ag > ميکروگرم بر گرم وزن خشک) مي باشد. در کل فلزهاي Mg و Ag بترتيب بيشترين و کمترين فراواني را در دوکفه اي، آبهاي سطحي و رسوبات منطقه داشتند. اين دوکفه اي با توجه به تجمع برخي فلزات در قسمت هاي مختلف بدن با غلظت هاي بيشتر از آب و رسوب، مي تواند بعنوان يک شاخص زيستي (Bioindicator) براي فلزات As، Pb، Cu، Ag و Zn معرفي شود.بين تجمع فلزات در دوکفه اي، آب و رسوب ارتباط معني داري وجود داشت (P?0.05). همينطور ميان تجمع فلزهاي Cd، Pb و Ag و طول دوکفه اي همبستگي مثبت معني داري وجود داشت (P?0.05).