پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
جمعه 5 خرداد 1391 8:47 PM
5 : مجله علوم دانشگاه تهران زمستان 1386; 33(4 (بخش زيست شناسي)):13-18. |
بررسي اثر اسيد پکتيک بر مورفولوژي، بقا و عملکرد دودمان سلولي GH3/B6 |
اسليمي اصفهاني دلارام,سپهري حوري*,گليايي بهرام,رسولي ياسمن |
* گروه فيزيولوژي جانوري، دانشکده زيست شناسي، پرديس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ايران |
دودمان سلولي هيپوفيز موش صحرايي تحت عنوان GH3 و زير کلون آن GH3/B6 ويژه ترشح هورمون پرولاکتين و هورمون رشد ميباشند. اين سلولها بطور گسترده براي بررسي اثر مواد مختلف روي ترشح پرولاکتين به صورت “in vitro” بکار مي روند. محيط کشت مـورد استفاده براي اين سلولها، Ham’s F12 حــاوي 2.5% سرم جنين گاو و 15% سرم اسب مي باشد. زمان دو برابر شدن سلولها 30 تا 52 ساعت است که به کيفيت سرم مورد استفاده بستگي دارد مطالعات نشان داده اند که اسيد پکتيک يکي از عوامل افزايش دهنده مقدار ترشح پرولاکتين در اين سلول ها در انکوباسيون هاي کوتاه مدت مي باشد. انکوبه کردن سلولها با اسيد پکتيک به مدت 30 دقيقه شکل سلولها را تغيير داده، سلول ها شروع به گرد و برجسته شدن کرده و حالت ترشحي به خود گرفتند. اسيد پکتيک تاثيري در تعداد سلول ها نسبت به نمونه شاهد نداشت. محلول اسيد پکتيک، محيط کشت را اسيدي مي کند و باعث ايجاد شرايط نامطلوب براي سلول ها مي شود. براي رفع اين مشکل از محيط کشت حاوي Hepes به عنوان بافر براي ثبات pH استفاده شد ولي به مرور زمان شکل ظاهري سلول ها تغيير کرد و رشد آنها کاهش يافت. سلول ها گرد شدند، غشا آنها گرانوله شد و درصد سلول هاي زنده کاهش پيدا کرد. اين تغيير وضعيت سلول ها به دليل تشکيل هيدروژن پر اکسيد توسط Hepes مي باشد. براي طبيعي ماندن مقدار pH محيط کشت و خنثي نمودن اسيديته اسيد پکتيک از محلول NaOH استفاده گرديد که تاثيري بر سلول ها نداشت و بدينوسيله pH در حد 7.2 ثابت شد. |
كليد واژه: |
![]() |
نسخه قابل چاپ |