بانک مقالات زیست شناسی

تجمع عوامل محيطي سمي در بدن جانواران يكي از مهم ترين علت هاي ناباروري محسوب مي شود. بنابراين شناسايي اين عوامل يا موقعيت هايي كه بر عملكرد طبيعي اسپرم ها اثر مي گذارند، بسيار مهم است. در اين پژوهش نمونه هاي اسپرمي از گاوهاي نژاد هولشتاين به صورت خالص و تازه تهيه شدند. ميزان اكسيداسيون چربي هاي غشايي براساس ميزان توليد تركيبات واكنش دهنده با اسيدتايوباربي توربك (TBK) به ويژه مالون دي آلدييد (MDA) سنجيده شد. ميزان كمپلكس TBA+MDA در حضور القا كننده (پروموتر) LPO (محلول 100 ميكرومولار از سولفات آهن و 500 ميكرومولار از اسيد اسكوربيك) و غلظت هاي 0.5-5 ميلي مولار تورين و يا 0.25-5.25 درصد آلبومين مورد سنجش قرار گرفت. غلظت 1.5 ميلي مولار تورين و 5.25 درصد آلبومين به عنوان موثرترين غلظت هاي آنتي اكسيداني انتخاب شدند. در مرحله بعد،‌ پنج غلظت مختلف از محلول كافئين و يا سولفات آهن 1000) و 200-400-600-800 ميكرومولار) در حضور و يا عدم حضور آنتي اكسيدان ها، به نمونه هاي اسپرمي اضافه گرديدند. در تمامي تيمارهاي كافئين و آهن، ميزان LPO نسبت به گروه شاهد افزايش معني داري را نشان داد. پس از اضافه سازي آلبومين و تورين به نمونه هاي اسپرمي تيمار شده، ميزان توليد MDA در محيط كاهش يافت. در تمامي گروه هاي تيمار بر خلاف گروه شاهد، ناحيه هاله (محل هضم ژلاتين در نتيجه واكنش اكروزومي) مشاهده نشد. عملكرد سلول ها در واكنش اكروزومي فقط در گروه شاهد طبيعي بود. در گروه هاي تيمار به دليل اختلاف در واكنش اكروزومي، هيچ هاله اي در اطراف سلول هاي اسپرم تشكيل نشد. ميزان شكنندگي و آسيب DNA سلول هاي اسپرم نيز با استفاده از روش ژل الكتروفورز براي سلول هاي منفرد و به كمك روش رنگ آميزي نيترات نقره،‌ مورد بررسي قرار گرفت. نتايج به دست آمده نشان داد كه آسيب DNA در همه گروه هاي تيمار جزيي و ميزان درصد DNA آسيب ديده در گروه هاي تيمار نسبت به گروه هاي شاهد از نظر آماري معني دار نبود.

 نسخه قابل چاپ