بانک مقالات زیست شناسی

مقدمه: امروزه درمان طبيعي بيماري هاي با منشا ميکروبي با استفاده از مواد داراي منشا گياهي از اهميت زيادي برخوردار مي باشد.
هدف: در پژوهش حاضر اثر ضد ميکروبي اسانس هاي گونه هاي مختلف جنس آويشن (Thyme) شامل آويشن کوهي مازندران، آويشن شيراز، آويشن دنايي و نيز گياهان کاکوتي شيراز، کاکوتي مازندران و مرزه بختياري، بر روي باکتريهاي اشريشياکلي، سودوموناس آئروژينوزا، استرپتوکوکوس پيوژن، استافيلوکوکوس آرئوس و همچنين دو گونه از قارچ کانديدا آلبيکنس مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت.
روش: اسانس روغني تمام نمونه ها بعد از خشک شدن گياهان در سايه، به روش تقطير با آب و با استفاده از دستگاه کلونجر جداسازي شد. بررسي اثرات ضد ميکروبي و ضد قارچي اسانس ها در غلظت هاي 20%، 10%، 6/6%، 5% و 4% در DMSO با روش ديسک بلانک بر باکتريها و قارچهاي مذکور انجام گرفت.
نتايج :حاصل از اندازه گيري قطر هاله عدم رشد در سه بار تکرار بر آزمايش نشان داد که حداقل غلظت بازدازنده (MIC) اسانس مرزه بختياري بر روي باکتريها و قارچهاي مورد آزمايش در مقايسه با اسانس ديگر گياهان به طور معني داري کمتر ( MICبا غلظت کمتر از يک درصد) مي باشد. اسانس آويشن دنايي، آويشن شيراز و آويشن مازندران بيشترين اثرات را بر روي مهار رشد باکتريها و قارچها دارند که بسته به نوع اسانس و نوع باکتري يا قارچ، شدت اثرات متفاوت است. اسانس گياهان کاکوتي مازندران و کاکوتي شيراز در مقايسه با ساير اسانس ها کمترين اثر را بر روي گونه هاي مختلف باکتريها و قارچهاي مورد آزمايش نشان داد.
نتيجه گيري: با توجه به اينکه اسانس مرزه بختياري بيشترين اثر ضدميکروبي را در بين ديگر اسانس هاي گياهي مورد بررسي در اين تحقيق داشت، استفاده از اسانس اين گياه مي تواند به عنوان فرآورده اي آنتي سپتيک در درمان عفونت هاي باکتريايي و قارچي بر عليه اين ميکروارگانيسم به کار گرفته شود که اين مساله نيازمند تحقيقات بيشتر مي باشد.

 نسخه قابل چاپ